De grappige belegering
van Sas-van-Cent in 1814
GENTSE KANTTEKENING
Vreedzame strijd
Daarnaast hebben we nog een ander knipsel waarop helaas niet is vermeld uit
welke krant het komt en van welke datum het is.
Het is ondertekend met de initialen van de auteur F.D.V. Ook de tekst van dat
verhaal
ceerder
verhaal
nemen we letterlijk over, omdat hier en daar het gebeuren wat genuan-
wordt weergegeven en het enkele bijzonderheden bevat, die aan het eerste
ontbreken.
Een zonderlinge uitnodiging
Afscheid van PeeJja Kozak
F-136
F, 1». V.
Een grote hoeveelheid wijn en gene
ver vielen In handen van de Kozakken.
Deze oorlogsbuit zou een paar dagen
van pas komen bij de feestelijk-
gedronken.
Van de vijf kanonnen Meld Peetje.
Kozak er een over en rond de overige
naar Brussel, nadat ze op kosten van de
stad waren hersteld.
Terwijl de klokken van het Belfort ter
ere van Czaar Alexander I luidden, de
den de Kozakken het veroverde kanon
op de Köuter weétgalfnen,
Na de grappige belegering van Bas-
van-Gent deed kolonel Boaaioff zijn in
trede Ln do stad in goat-jschap. van de
Franse bevelhebber. Belden glrii-en
‘s avonds arm aait arm naar d« schouw
burg 1
N de geschiedenisboeken wordt met
B ernst gesproken over de val in Fe-
I bruarl 1814 van de vesting van'Sas-
van-Gent. welke In handen was van de
heden, die te Gent plaats hadden ter
gcTSgenheid vnn de verjaring van de
Hiffisische keizerin de Artewldestad
werd toen, zoals'De DaVal het in ziin
dè^boek.. beschrijft, de wijn uit kuipen
Minder grappig was de terutkomat W
Gent voor een Frans officier, die bij da
overgave zijn misnoegdheid had ultge-
drukt over de laksheid van de verde
digers Het gepeupel, dat kolonel Bo-
galoff op zijn'tocht had vergezeld en
weinig vertrouwd was met de oortogsge-
bruiken, sloeg hem In de boeien na hem
eerst een flink pak slaag te hebben toe
gediend. Hij werd naar Gent overge
bracht met de wagen, die de oorlogsbuit
vervoerde.
Toen de Kozakken einde Maart Voor
korte tijd de stad moesten ontruimen
en Peetje Kozak on liet nippertje aan
de Fransen ontsnapte trok hij zich te
rug in de vesting van Sas-vun-Gentdoch.
zou er niet de minste last hebben van
de Franse leger»,.
Het scheen wal een rustoord te blij
ven. Einde Maart kwam Bogaloff op
nieuw de Gentse bevolking verlustigen.
Vooraleer voor goed afscheid te nemen
van de stad deed hij het overschot van
de uit Sas-van-Gent meegenomen wijn
uitdelen, wat er toe bijdroeg talrijke
Arteveldezonen in opgetogen stemming
te brengen.
Omstreeks half negeU 's morgens ver
trok dit zonderlinge Ipger en volgde de
250 Kozakken, di« reeds vroeger naar
’t Sas waren opgestapt Vaandel op kop
trok men ten strijde.
Toen de Russische ruiters een .tijdlang
cm de vesting hadden gecirkeld, werden
van daar uit enige kanonschoten gelost.
Hoewel deze .schijn van verdediging niet
ernstig kon worden opgenomen kwam
een versterking van een duizendtal ge
wapende boeren de rangep dej- aanval
lers vergroten.
De versterkte plaats was wel verou
derd. maar beschikte niettemin over 5
kanonnen, een grote hoeveelheid muni
tie en talrijke manschappen. Zonder
maar eens te trachten het naderen van
de vijand ttour overstroming te bemoei
lijken werd al spoedig de witte vlag
gehesen ten teken van overgave.
Deze sou echter eervol gebeuren. Be
velhebber en officieren mochten buu
degen behouden, terwijl de soldaten naar
Frankrijk zouden vertrekken met pak en
zak, mits de verbintenis voor een ter
mijn van een Jaar en zes weken de strijd
tegen de IZerboudenen te slaken.
soldaten van Napoleon en door de te
Gent verblijvende Kozakken werd ingc-
'nomen. Dit gebeurde onder het bevel van
kolonel graaf Bozaloff, door de Gente
naars Peetje Kozak genoemd.
Gp een banket in de troonzaal van
het stadhuis maakte de spraakzame ko
lonel'zijn krijgsplan bekend aan de ge
nodigden.
De Franse bevelhebber van de vesting
Sas-van-Gent. die zijn hart had ver
pand aan een Nederlandse schone en
weinig krijgslustig was gestemd, had
hem in een schrijven laten verstaan,
dat de overgave zonder veel bloedvergie
ten kou gebeuren. Daarbij hoopte hij op
gunstige voorwaarden, daar hij niet ee.nk
de omjeving van, de vesting onder water
huil gezet.
De Russische kolonel deed aanstonds
plakbrieven ulthapgen, waarbij de Gent
se bevolking uitgenodigd werd de inne
ming van Sas-van-Gent te komen bljwo-
Ken. Het scheen wel meer een uitstapje
dan een oorlogsonderneming l
Het vrlje-schippersgild van Gent was
er als de kippen bij-om wapens te eisen
en aan de belegering deel te nemen. Dit
voorbeeld werd gevolgd door een talrijke
groep Gentenaars uit de volksbuurten.
Aan werken viel immers niet veel te
denken, daar bijna alle werkhuizen ge
sloten waren. Het zou sop,echte feest
dag worden.
