2957 La 27 er uit het interneringskamp. Alles voor heb dat allemaal maar gelaten door mijn getuigenis een of meer sers" als sneeuw de dag van af maar hadden ons toch heren op de secretarie rij betekende. Niet de is zijn nationaal socialisme rook verdween de nadering van 19 september 1944, Grote activiteit kwam er weer toen West-Zeeuwsch-Vlaanderen be vrijd zou worden. De te nemen maatregelen werden bij mij in huis (een deel van het oude klooster) aan de burgemeester, die immers als onderduiker mijn mede-bewoner was geworden, medegedeeld. Onder de geallieerde officieren, die hem dat kwamen uiteenzet ten, was ook een Belgische en een Nederlandse officier. De burgemeester kreeg o.m. opdracht een noodhospitaal in te rich ten ter verzorging van burgers, die gewond zouden raken. Dat werd ingericht in het patronaatsgebouw (nu de Roselaer) en func tioneerde prima onder leiding van onze plaatselijke artsen Puy- laert en van Loy. Mevr. Vos uit de Tulpstraat trok haar verpleeg- stersschort weer aan en Willem de Coene deed alles wat hij als ervaren EHBO-er maar kon doen. Het is gevaarlijk die paar namen te noemen, want dan denken de anderen: "Ik heb zeker niks gedaan." Integendeel, met een grote groep vrijwilligerssters is er hard gewerkt tot grote tevredenheid van allen en niet op de laatste verkeken. De administratie kwamen de doen, hetgeen een stevige pottenkijke- alleen het plaatsen van de palen zelf was een bende, ook administratie liep niet zoals dat behoorde. Michel Inghels tot vele jaren na de oorlog, ieder jaar rond Carnaval, om centen komen vragen voor de laatste tijd dat hij werkte. Hij was niet de enige, die er een weekgeld bij ingeschoten is. Dat was het Niet alles, beeld, over litie, waar aangekleed, de Duitsers, heil weten te voorkomen. Tijdens de bezetting kenden ding klonk menigmaal het liedje: Kommissar, Kommissar, Kommissar van Sas Wat was jij een grote heer, Toen je dat nog was. we dat nog niet, maar na de bevrij- een en ander over de NSB-burgemeester met aanhang, want dan blijven we nog wel even bezig. Bijvoor de zeer goede verhoudingen die we hadden met de po- ze inmiddels ook met een NSB-groepscommandant waren Die zocht het meer in rechtstreekse contacten met maar Opper Meertens en zijn mannen hebben veel on- wat naar de zon bij onze bevrijding. Ik dacht, nou is er genoeg ander werk te doen dan me bezig te houden met het kaal scheren van dames, die wel eens met een Duit ser waren gezien, of het interneren van mensen waarvan "men" zei, dat ze zwarthandelaar of Duitsgezind waren. Ik heb nog al tijd een naar mijn mening niet volledige lijst van zogenaamde zwarthandelaren en smokkelaars met daarnaast een mijns inziens even onvolledige lijst van pro-Duitsers Daar staan een paar namen op van mensen, die zwarthandelaar en tegelijk Duitsgezind zouden zijn geweest. Die wilden kennelijk van twee walletjes eten. Maar er staan ook namen op van mensen die een hartverlamming zouden krijgen als ze dat wisten Ik heb dat allemaal maar gelaten zoals het was en hielp zelfs "zwarthandelaars" of "pro-duit-

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 1994 | | pagina 57