De schrijver vindplaatsen in kerken 43 Ik heet Erpelinck. Ik ben geboren in Boschkapelle op 5 maart 1940. Mijn voornaam is Miel (Emiel Jacobus) Ik ben op 7 mei 1967 priester gewijd als pater Lazarist. Daarna heb ik drie jaar in Leuven verder theologie gestudeerd. Op 31 juli 1970 kwam ik naar Sas van Gent als kapelaan. In 1979 werd ik priester van het bisdom van Breda. Op 15 december 1979 werd ik pastoor van Sas van Gent en de Zandstraat. In die jaren had ik al de archieven van de parochie doorgeploegd. Tegelijkertijd volgde ik een jaar of vijf op maandag cursussen in Tilburg. In 1988 of daaromtrent werd ik ook pastoor in Westdorpe. Een jaar later in Philippine. (Een kwestie van volhoudcn dus) In 1992 schreef ik een boekje over de bouw van de kerk b.g.v. het honderdjarig bestaan van de kerk. Het artikel nu is daar een herbewerking van. waarbij ik de vraag naar: hoe kwam men aan architect Cuypers nu opgelost heb.En daar ben ik zeer blij mee. Dat boekje heeft er toe geleid dat de kerk op de rijksmonumentenlijst is gekomen, vanwege het beton van Picha-Stevens. We hadden toen het kerkorgel al weer in gebruik genomen en zijn in 1992 begonnen met een jaarlijkse orgelconccrtcnrceks met veel succes, zeker dit jaar. Inl997 begon de grote samenwerking in heel de Kanaalzone tussen de verschillende parochies. In 1997 werd de pastorie op de Markt verkocht en verhuisde ik naar Kleine Markt 10. In 1999 had ik drie maanden sabbatverlof: ik ben toen begonnen met een studie rond de H. Anna. Het heeft uiteindelijk geleid tot een boek over Anna in België. Repertorium van en kapellen. Het boek is nog steeds te koop. (8 exemplaren) En het heeft geleid tot een verzameling van foto's (digitaal) die redelijk groot is en jaloersheid verwekt bij andere Anna-aanhangers'(o.a. het Titus Brandsma-instituut in Nijmegen). Bovendien ken ik de meeste dorpen in Wallonië. Tegelijk met de fusie van de gemeente vond ook de fusie plaats tussen de verschillende parochies. De Elisabeth-parochie werd opgericht en ik werd daar pastoor van. Ik prijs mij gelukkig met vier hardwerkende en jonge collega's die bol staan van frisse ideeën: o.a. Kerk kan anders. liet is een uniek project in het bisdom Breda en in Nederland. Inmiddels had ik ook een paar dotterbehandelingen achter de rug. Sinds maart ben ik 65. Ik heb afgesproken dat ik nog drie jaar doorwerk en daarna zullen we (het bestuur, de parochievergadering, mijn collega's en ik) het per periode van twee jaar bekijken, als mijn gezondheid het toelaat. Mijn hobby's: organiseren van orgelconcerten, op "Anna-jacht' gaan: d.w.z. zoeken in kerken in België en Frankrijk of daar iets over Anna te vinden valt en dat dan fotograferen. Inmiddels heb ik nog al wat “fans" die dat voor mij ook doen. En mijn vak bijhouden door studie. Ieder jaar probeer ik in de zomermaanden iets te bestuderen, zoals dit jaar het oplossen van de vraag naar de architect van onze kerk en de relatie met de betonfabriek hier. Nog steeds raak ik diep onder de indruk van wat mensen meemaken en wat mensen aan verantwoordelijkheid voor elkaar opbrengen. Ik denk ook, dat het goed is veel dingen te relativeren, o.a. wat hier boven staat, zeker wat betreft het belang van je eigen persoon. We zijn maar voorbijgangers. Maar zonder ons zijn er geen nakomelingen, letterlijk en figuurlijk.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 2005 | | pagina 45