70 Met Amerika en Duitschland hebben de protestnota’s en over en weer schrijven tot niets geleid. Duitschland laat niets van zijn duikboottactiek varen en Amerika blijft op eigen stuk staan. Daarom breekt Amerika de diplomatieke betrekkingen met Duitschland af. Alle Duitsche schepen die in de havens van de Vereenigde Staten liggen worden in beslag genomen en een oorlog met Duitschland is daarom onvermijdelijk. Voor Nederland zal dit waarschijnlijk groote moeilijkheden meebrengen inzake de aanvoer van graan. Op het Oosterfront wordt ook nogal gevochten tegenwoordig. Daar hebben Duitsch- Bulgaarsch-Turksche troepen de groote en sterke stad Bagdad verloren hetwelk een groote slag is voor de Centralen, want Bagdad is een kruispunt van spoorwegen die de wereld met haar spoorwegnet voedt. Daardoor is de droom Berlijn - Bagdad in het niet verzonken. Met dit alles hebben wij Maart. De broodkaarten zijn al verminderd in gewicht. Wij krijgen maar drie ons brood meer en dat maakt dat wij van alles moeten bijgebruiken om niet langer honger te lijden. De bruine boonen en erwten doen goede dienst. De boonen kosten al 31 cents per kg. hetwelk in vredestijd ongeveer 12 cents was, maar nog mag men tevreeden zijn dat men ze krijgen kan om de maag te verlengen van voedsel. Nu kan men die bijvoedsels ook niet anders bekomen dan met bonnen van het distributiebureau. Die voedingsmiddelen zijn daarom allen wat goedkooper als men met bons koopt of als men er particulieren om vraagt. De winkeliers mogen geen prijzen vragen die ze willen. Op alle levensmiddelen zijn maximum prijzen gesteld. Was dat niet zoo dan was er voor niemand dan voor de rijken alleen nog aan te komen en dan zouden woekerwinsten op alles moeten verkregen worden. Het meel is ook vervalscht; er is aardappelmeel, gruis en zemels in gemengd omdat de voorraad in ons land zeer klein is en dat men bang is dat deze niet toereikend is tot, ja, wanneer er weer aangevoerd zal zijn. Het brood is daarom ook slecht. Voedsel zit er weinig in, men is gevuld maar niet gevoed, waardoor wij ook vermageren. Het is op den duur niet veel beter dan in België. Kolen, cokes of andere brandstoffen zijn niet of slecht te krijgen. De heele bevolking van Sas van Gent komt met bonnen van de burgemeester bij ons aan in de fabriek om kolen en cokes, leder kan dan 50 kg kolen en 50 kg cokes bekomen en men moet er zeer zuinig mee omgaan want dit is voor een halve maand en het is nog steeds zeer koud en fel winters weer. De vorst is opgehouden doch regen en sneeuw zijn aan de orde van de dag. Het is tot nu toe een strenge en koude winter. Op het westelijk front gaat het hard tegen hard. De Duitschers trekken achteruit waarbij verschrikkelijke slagen geleverd worden. Naar men zegt hebben zij reeds een 30-tal dorpen ontruimd. De loopgravenoorlog is hun blijkbaar verveeld en zullen zij zoo de Engelschen en de Franschen in het veld krijgen om meer veldslagen te kunnen doen, waarin de Duitschers handiger schijnen dan de anderen. In de couranten staan alle dagen getorpedeerde schepen. Fransche Engelsche, Noorsche, Deenen en Zweden, Nederlandsche, kortom van alle nationaliteiten worden zonder vorm den kelder in geboord. Schepen met graan, meststoffen en kolen van ons zijn al een prooi der duikbooten geworden. Van Engelsche en Fransche schepen gaan er dagelijks tientallen de bodem der zee tegemoet. Alle protesten van alle landen helpen dus niets. De duikbooten gaan met hun alles verdervende en dood strooiende arbeid voort, zonder zich aan iets te stooren. Hartverscheurende verhalen van getorpedeerde zeelieden kan men dagelijks in de dagboeken lezen. Vooral daar het steeds slecht weer is en veel stormt, is het in de roeibooten zwalken op die groote woelige zee, of het nog tijdig redden der schipbreukelingen, zeer moeilijk en gevaarlijk. Daarom verdrinken er ook zeer veel van deze menschen die dan toch ook geen

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 2005 | | pagina 72