kolen 81 20 December, weer bezoek van een vliegmachine. Om 1 uur ’s nachts hooren wij een geweldige slag. Een vliegmachine heeft een bom geworpen op een 100 meter afstand van de Coöp. Suikerfabriek hetwelk op de werklui in de fabriek een groote schrik teweeg brengt. Daarna twee bommen achter de suikerfabriek Malotaux en de laatste hier weer in onze buurt, Nu nog het een en ander over het binnenland, wat levensmiddelen en huisbrand betreft. Wij hebben nu 17 December en het is kouder geworden. Wij beginnen het gemis aan kolen duchtig te gevoelen. Nu kan niemand kolen krijgen buiten de distributiewet op brandstof en die kolen zijn zoo goed als niet te krijgen. Nu spreekt men ook van zoogenaamde wilde kolen, d.w.z. kolen die buiten de distributie te bekomen zijn, dus ook daarbuiten verkocht kunnen worden. Die zijn zoo ontzettend duur dat daar niemand, als de rijken aan denken kunnen om ze te koopen. Doch de autoriteiten van alle omliggende gemeenten hebben kolen gekocht, doch hier bij ons wil onze burgemeester niet hebben dat dergelijke kolen verhandeld worden. Het is hier geheel verboden om kolen of cokes of eenig brandstof te vervoeren en om nu te weten waar die zoogenaamde wilde kolen vandaan komen, dat is alzoo; de kleine visschersvaartuigen varen de groote rijnschepen af die met grint en zand uit Duitschland komen en die dus kolen aan boord hebben. Deze worden door die schippers verkocht die er op hun beurt weer een zaakje van maken en in de gemeenten hun waar te koop stellen. Nu zijn deze kolen geheel en al buiten de distributiewet waar genoemde schippers zeer partij uit trekken en die kolen verkoopen voor f. 90,00 tot f. 100,00 per 1000 kg., dus zoo als ik zeg, geen bedrag om door werkman of middenstand te betalen. De lui die nu die kolen koopen worden door de distributieambtenaren opgeteekend en worden van de lijst van uitreiking geschrapt, dus ook weer geen bof voor zulke. Nu hebben wij ook nog hout om te branden. Dat is sparrenhout hetwelk met scheepsladingen hier wordt aangebracht. Dit staat buiten de distributie doch kost ook f. 25,00 per 1000 kg. Daarbij is het zoo nat dat het zoo goed als niet te stooken is. Het wordt groen uit de bosschen in Noord-Brabant gekapt, dus nagenoeg niet te branden en als het droog genoeg is dan is het ook dadelijk opgebrand, zoodat men niet al te hard moet stooken om per week 200 kg., dat is voor f. 5,00 van dat tuig door de schoorsteen te jagen. Turf hebben wij ook al gehad dat 1 cents per stuk kost. Dan is er nog een soort brandstof dat in den handel “derrie” wordt genoemd, hetwelk gedolven wordt op nogal verscheidene plaatsen in ons land. Het bestaat uit houtvezels of vergane boomen of wortels, gemengd met vergane bladeren en planten. Enfin, een soort van turf om zoo te zeggen. Doch dit tuig is ook al zoo nat dat er niets mee aan te vangen is en het moet zoo schrikkelijk lang drogen dat daar geen wachten op is. Dus hoe moet men zich nu warmen en eten kooken, want nu moet men meer eten als in vredestijd. Nu er zoo weinig brood is moet er meer pap, aardappelen en groente klaargemaakt worden, terwijl men niet kan stooken, ver van nog een extra pot klaar te maken. Het vleesch is ook enorm duur. De varkens zijn bijna niet te krijgen en worden verkocht aan f. 2,— per kg. levend. Dat hier het rundvleesch tegelijk mee opgaat zult ge zeker wel begrijpen. Doch men kan niet zonder varkensvleesch vanwege het vet dat men moet hebben. Alles wat van het varken komt staat onder distributie. Spek en reuzel is zoo goed als niet te bekomen, dat is een groot gemis want boter kost op het oogenblik f. 3,75 per kg. en margarine f. 1,50 per kg. die ook al zoo slecht is dat het bijna allemaal olie is. Het is voor de huismoeders een moeilijke tijd om het huishouden te regeeren. Eieren kosten nu 18 cents per stuk. Haring of andere soorten visch, waar wij hier toch altijd stiefmoederlijk in bedeeld worden, is nu in het geheel niet te bekomen. De stof voor de kleeren kost alles 5 a 6 maal van de prijs in vredestijd. Schoenen en klompen alles dubbel en dubbel in prijs. Sajet en wol bijna niet voor zeer veel geld te bekomen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Kroniek van de Stichting Heemkundige Kring Sas van Gent | 2005 | | pagina 83