82
28 December.
Op Goes worden door een onbekende vlieger bommen gegooid. Zes stuks waardoor veel
schade en 1 doode te boeken.
op Canisvliet, een kleine 100 meter achter de Vlasfabriek2'). Dat was een geweldige slag. Ons
huis schudde op zijn fundamenten. Gelukkig was er niemand of niets door gewond of
geschonden. Opmerkelijk was wel dat deze vlieger zijn bommen op verlichte plaatsen
gooiden. Daarom wordt gedacht dat hij zeker wilde zijn dat hij geen scha veroorzaakte want
bij ons achter de fabriek liet hij eerst nog een lichtbom naar beneden komen en direct daar
achter die bom. Dus naar gedacht wordt wilde hij zien waar de bommen vielen. Van welke
nationaliteit hij was zal later weer wel aan het licht komen, doch daar is het dan ook mee op.
De schrik is er wel bij de bewoners leelijk in gekomen. Niemand durft nog op straat te komen
als men ’s nachts een vlieger hoort. Die goede kelders heeft vliegt er in, uit vrees voor
getroffen te worden.
Nieuwjaar, 1 Januari 1918
Bijzonder nieuws is er niet. Zullen wij dit jaar goed nieuws mogen schrijven. Kan in dit jaar
vrede worden gesloten en alzoo een eind komen aan het menschonteerend bloedbad en
doodslag, want nu op het oogenblik is alles nog vijandiger als bij het eerste treffen. Toen werd
er nog wat ontzien, doch nu niets meer. Alles moet buigen, alles moet lijden. Zoowel neutraal,
als meedestrijders. Nog steeds gaat alles als voorheen. Vliegmachines vervullen nog steeds
hun dood brengend bommenwerk. De duikbooten vernielen nog steeds alles wat de zee
bevaart. Kostbare lading en prachtige schepen, mensch en dier worden nog steeds
meededoogenloos naar den zeekelder geholpen. Oorlogszucht, van toegeven weten ze nog
steeds niet. De couranten vervullen ook nog hun rol door hun ophitsende taal in hunne bladen,
om het volk nog maar zoo veel het kan tegen elkaar op te jagen. Regeeringen, diplomaten en
alle verdere ambtenaren beschimpen en beschuldigen elkaar van weerszijden. De kloof
Kerstmis 1917.
Dus de derde oorlogskerstmis. Het vrede op aarde is nog steeds niet teruggekeerd en hoelang
zal dat nog wegblijven want nog steeds staat alles en allen tot de tanden gewapend, loerend op
de vijand om hem zonder meededoogen neer te schieten of pijn en schade toe te dienen. Alles
wat op vrede lijkt is weer weg. De onderhandelingen met Rusland en de Centralen zijn weer
geschorst. Al kan Rusland niet meer vechten, toch schiet het met dat talmen niet op met de
krijgsbedrijven. Kon er met genoemd land maar afzonderlijk vrede gesloten worden dan zou
er toch wel iets veranderen in het geheele warnest. Doch er is altijd nog de hoop.
Het wordt koud, het begint winter te worden. Het vriest en sneeuwt, doch nog gaat steeds
alles zijn gang. Kanongebulder uit het westen en vliegmachines genoeg. In het oosten begint
het lichter te worden. De Centralen zijn met de Russen over vrede aan het onderhandelen
gegaan met de zoogenaamde maximalisten, want met geheel Rusland is dat niet meer
mogelijk daar Rusland al zeer verdeeld geworden is. Finland is een staat op eigen regeering
geworden hetwelk erkend wordt door vele mogendheden. De Kaukasus wil ook een eigen
regeering. De Ukraïnen, het beste deel van Rusland, gaat ook van oud Rusland afvallen, dus
zoo blijft er van groot Rusland niet veel over. De hoop op een afzonderlijke vrede wordt alzoo
toch eenigszins grooter. Als Rusland vrede sluit zal het voor de andere staten toch ook wel
anders worden.
Groentedrogerij
