Zeeuws
Landschap
Van de redactie
juni 1985, le jaargang nr. 2
Redactieadres
Stichting
"Het Zeeuws Landschap"
Landgoed Landlust
Postbus 25
4450 AA Heinkenszand
Telefoon 01106-2640
Postrekening 245740
Bank: ABN Middelburg
Rek.nr. 51.03.36.167
Giro van de bank 46882
Redactie
P. H. Nienhuis (voorzitter)
R. J. B. M. Willems
J. v. d. Boom
G. J. C. Buth
M. Jacobusse
J. van Kasteel (eindredacteur)
Kopij
Bijdragen voor dit blad in de vorm van
artikelen, ingezonden stukken, foto's
enz. kunnen worden gezonden aan de
redactie.
Inlevering voor het eind van elk
kwartaal.
Foto's
R. Kleingeld, DIHO
F. van Pelt (pag. 14)
J. Jansen (pag. 8)
Illustraties
R. Jacobusse
Pitman B. V. Goes (pag. 5)
Vormgeving en druk
Pitman B. V. - Goes
Inhoudsopgave
Van de redactie 2
Herinneringen aan het
oude Walcheren,
Tuin van Zeeland 3
Week van het landschap 1985 5
Theo van de Wiel, gids 6
Insecten in de tuin 8
50 jaar het Zeeuwse Landschap 9
Het landschap in de pers 9
Nestbeschermers 10
Mededelingen uit het beheer 11
Wandelingen door het
Zeeuwse Landschap 12
Met de Gedeputeerde op stap 14
Mededelingen uit het beleid 15
Lezers schrijven 16
Van buiten de regio 17
Excursies 20
Foto omslag
Het natuurgebied van de Yerseke Moer
is nog lang niet veiliggesteld (zie dit
nummer)
(Foto R. Kleingeld, DIHO)
2
"Zeeuws Landschap" is een
uitgave van Stichting "Het
Zeeuwse Landschap". Het blad
verschijnt vier maal per jaar en
wordt toegezonden aan
begunstigers van de stichting.
Losse nummers 2,50, ook
verkrijgbaar in de boekhandel.
De uitgaven van de stichting
geven voorlichting over het
behoud van en de zorg voor
landschappelijk,
natuurwetenschappelijk en
cultuurhistorisch belangrijke
terreinen in het algemeen en in
Zeeland in het bijzonder.
Overname van artikelen en
illustraties alleen met
toestemming van de redactie.
Dit nummer opent met een
nostalgisch artikel over
Walcheren, ooit de tuin van
Zeeland genoemd. Dat moet een
heerlijk landschap geweest zijn,
vol planten en dieren die we nu
als zeldzaamheden koesteren in
goed afgesloten reservaten. Door
het oorlogsgeweld is aan deze
idylle een abrupt einde
gekomen. We kunnen echter
niet, een traan wegpinkend,
blijven omzien in verwondering.
Er is gelukkig in onze
dunbevolkte provincie nog veel
natuur overgebleven. Maar deze
natuur heeft niet het alleenrecht.
Er moeten in Zeeland mensen
wonen, werken en recreëren. Dat
betekent - hoe dan ook - een
voortdurende touwtrekkerij
tussen belangengroepen. De
natuurbeschermingsorganisaties
zullen door een actief beleid van
aankoop en beheer hun
"belang" blijvend moeten veilig
stellen. De grote kunst is nu om
in goede harmonie met
landbouw en recreatie te leven.
Niet tegenover elkaar, maar
naast elkaar, met erkenning van
ieders eigen inbreng.
Een typisch voorbeeld is het
voorkomen van weidevogels. Een
weiland is een cultuurproduct
dat dankzij de boer in stand
blijft. Zonder weiland geen
weidevogels. De legsels van deze
vogels worden echter nogal eens
vertrapt door het rondlopende
vee. Daarom heeft men nest
beschermers uitgevonden: rekjes
van betonijzer die over de nesten
heen gezet worden. De oplossing
lijkt simpel, maar uit het verhaal
van Van der Meer blijkt dat een
dergelijke beheersmaatregel in
het ene terrein negatieve
gevolgen kan hebben,
bijvoorbeeld door een verhoogde
kans op vraat door roofdieren of
vogels, terwijl in een ander
terrein de effecten juist positief
zijn. Het blijkt dat goed
natuurbeheer in het boerenland
onderzoek nodig heeft waarmee
het zijn voordeel kan doen.
Hoe recreatie en
natuurbescherming niet
tegenover elkaar, maar naast
elkaar in vrede kunnen leven,
wordt ook in dit nummer
behandeld. De Verdronken
Zwarte Polder, een bijzonder
duin- en schorrenlandschap aan
de kust van West Zeeuws-
Vlaanderen, dreigde ten onder te
gaan aan de van alle kanten
oprukkende recreatie. Het terrein
ligt ingeklemd tussen
kampementen vol met
verblijfsrecreatie. Jaren geleden
heeft het Zeeuwse Landschap, als
beheerder van dit gebied, de
toeristenstroom letterlijk in
goede banen geleid. Een plankier
voert nu de badgasten dwars
door het natuurgebied naar hun
geliefde strand. Door een
gedifferentieerd beheer (hier
beweiding, daar niets aan doen,
elders maaien) is de natuurlijke
rijkdom van het gebied met
sprongen vooruit gegaan.
Donateurs van de Stichting
kunnen langs een uitgezette
wandelroute van al dit moois
genieten.
U kunt op 31 augustus tijdens
een speciale excursie met eigen
ogen gaan bekijken waartoe goed
natuurbeheer in staat is.
P.H. Nienhuis
De kievit een weide
vogel, die wellicht
nog het minste last
heeft van alle
veranderingen in het
agrarisch landschap.
Nog altijd is de
kievit een algemene
weidevogel.
