Lezers schrijven Baarzandse Kreek Fotowedstrijd binnenkort een ruilverkaveling in stemming worden gebracht. In goed overleg met de Overheid en de Landbouw is echter overeengekomen dat het reservaat in zijn totale omvang van 276 ha van alle ruilverkavehngswerken wordt gevrijwaard. U zult begrijpen dat ondanks dit goede overleg toch een hele strijd gevoerd moest worden om dit resultaat te bereiken. Van de Baarzandse Kreek heeft de Stichting reeds een oud en uitgebreid archief; want steeds moest aktie ondernomen worden tegen aantastingen die het reservaat bedreigden. De meest ernstige bedreiging was wel het plan in het begin der 70-er jaren om dwars door het reservaat een nieuwe verbindingsweg tussen Breskens en Sluis aan te leggen. Mede dank zij onze inspanningen is dit plan nooit tot uitvoering gekomen. De Baarzandse Kreek is een van die mooie typische Zeeuwse kreken met afwisseling in open water, rietland en drassige grazige oeverstroken. Het is een rijk broedgebied voor riet-, weide- en moerasvogels als bruine kiekendief, blauwborst, kluut, slobeend, grote en kleine karetiet. Ook de grauwe gans broedt in het gebied. Plaatselijk komen zoutvegetaties voor en in de winter fourageren er veel ganzen en smienten. De Stichting heeft hier onlangs twee aankopen met een totale opp. van ca. 4 ha kunnen realiseren. R.W. K. Tazelaar uit Colijnsplaat signaleert een achteruitgang van verschillende broedvogelsoorten in de inlaag 's-Gravenhoek bij Colijnsplaat. "In voorgaande jaren kon je er altijd wel minder algemene broedvogels aantreffen: kluten visdiefjes, dwergsterns, om maar de meest bijzondere te noemen. Maar dit jaar durven ze het niet meer aan. Het is buitengewoon ergerlijk om te zien hoe de mens er in slaagt om de natuur te verstoren. Op een gewone zondag is het niets bijzonders om zo 'n 20 mensen, geflankeerd door hun hond door het natuurgebied te zien baggeren. Zo is het niet verbazingwekkend dat er geen broedvogel overblijft. Blijkbaar moet elk gebied afgerasterd worden voordat het veilig is voor de massa Het uitgangspunt van de Stichting voor wat betreft de openstelling van natuurgebieden is, dat de terreinen, waar dit niet tot een aantasting van de natuur wetenschappelijke waarden leidt, worden opengesteld. Nu verdraagt de aanwezigheid van de genoemde broedvogels zich inderdaad met met betreding van het terrein. De reden dat het gebied nog niet is afgesloten ligt in het feit dat het gaat om een nieuw gebied, waar nog geen inrichtingsmaatregelen genomen zijn. Momenteel wordt een beheersvisie voorbereid voor het genoemde gebied. Hierin zal zeker uitgebreid aandacht worden besteed aan het creëren In het kader van het 50-jarig jubileum organiseert het Zeeuwse Landschap een fotowedstrijd onder het motto NATUUR IN ZEELAND. Er zijn prachtige prijzen te winnen, waaronder een fototoestel ter waarde van 750,-. Voor de voorwaarden verwijzen we u naar het eerste nummer van dit blad. Inzendingen zijn mogelijk tot 1 april 1986. van een rustig broedgebied voor de genoemde soorten. Dergelijke broedgebieden zijn in principe alleen toegankelijk voor het verrichten van wetenschappelijk onderzoek na het verkrijgen van een schriftelijke vergunning. Aan E. C. L. Marteijn uit IJzendijke werd zo'n vergunning verleend voor het verrichten van broedvogeltellingen op de schorren voor de Paulinapolder. "Op 23 mei 1985 werd de kokmeeuwenkolonie op het Paulinaschor geteld tussen 13.45 en 15.30 uur. De telling leverde een totaal aantal nesten van 1392 op! Er werd één zilvermeeuw waargenomen waarvan echter het nest niet werd gevonden. Alle nesten bevonden zich in het door de Stichting aangekochte terrein. Het terrein werd volledig geteld. Op zeer veel plaatsen in Zeeland wordt momenteel een sterke uitbreiding van de aanwezige kokmeeuwenkolonies waar genomen. Dit is onder meer het geval op het Paulinaschor, waar enkele jaren geleden minder dan 500 paren broedden. In het Zwin werd zelfs een veertienvoudiging waargenomen t.o.v. het aantal uit 1979. Het staat vrijwel vast dat deze uitbreiding een gevolg is van het teruglopen van de aantallen kokmeeuwen in het Verdronken Land van Saeftinghe, waar het aantal broedparen in enkele jaren met meer dan 15.000 terugliep! De redaktie 15

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1985 | | pagina 15