Zeevogeltrek
door W. de Wilde
De jan van gent is een
broedvogel van
ontoegankelijke
rotskusten. In ons
land wordt deze soort
vaak waargenomen
voor de kust. Slechts
olieslachtoffers en
andere verzwakte
dieren wagen zich in
het binnenland.
Iedereen die regelmatig naar
buiten trekt om te genieten van
wat de natuur ons biedt, weet
dat in het najaar diverse
vogelsoorten warmere streken
opzoeken.
Dit verschijnsel, de vogeltrek, is
met name in de kuststrook te
zien. Dat wordt veroorzaakt
door het feit dat het merendeel
van de soorten die de
broedgebieden in Scandinavië,
Noord-Rusland en Siberië in het
najaar verlaten, in zuid-westelijke
richting vliegen. Op een gegeven
moment komen deze vogels de
Noordzee tegen. Door hun
watervrees durven ze doorgaans
niet een dergelijke grote
watervlakte over te trekken en het
gevolg is dat er een stuwing van
de vogels in een strook evenwijdig
aan de kust optreedt.
Dit gebeuren is aan de vogel
liefhebbers niet onopgemerkt
voorbijgegaan. In de afgelopen
tientallen jaren zijn dan ook veel
gegevens verzameld en zo weten
we dat bij gunstige weers
omstandigheden op een morgen
in oktober duizenden, soms
tienduizenden spreeuwen en
Vooral bij stormachtig weer in de herfst
vogelliefhebbers. Voor de kust vertonen
vinken langs komen. Voeg daarbij
soorten als kepen, sijzen,
kramsvogels, vlaamse gaaien,
roeken en de meetrekkende
yr,
W, y
is de Westkapelse zeedijk in trek bij
zich allerlei - elders zeldzame - zeevogels.
sperwers en u zult begrijpen dat
de vogelliefhebber in die tijd zit
te genieten van een imponerend
natuurverschijnsel.
Aan het einde van de jaren 60,
begin '70, begonnen een aantal
vrij jonge vogelaars zich af te
vragen, in hoeverre zich ook
boven zee trekverschijnselen
zouden voordoen. Immers
niet alle vogels hebben
watervrees. Futen, sterns en
dergelijke hebben zelfs eerder last
van "landvrees" en dan hebben
we het nog niet eens over echte
zeevogels als alken, zeekoeten en
stormvogels.
Het was om die reden dat ik
samen met twee vrienden vanuit
het noorden voor een herfst
vakantie naar Zeeland trok in
1973. We hadden om twee
redenen Westkapelle uitgezocht.
Enerzijds omdat Walcheren, als
je de kustlijn van het noorden
naar het zuiden beziet, enigszins
in zee uitsteekt, anderzijds was
ons bekend dat Zeeland, met o.a.
zijn toen in het najaar nog rustige
Veerse Meer, de vogelaar nooit
teleurstelt. We zorgden ervoor
dat we 's morgens bij het