Week van het landschap 1985
j
fUSSi/i
-
4
Aangemoedigd door een
zonnetje dat een verwoede
poging deed om door de mist
heen te breken, stapten we in de
auto met als doel de "Yerseke
Moer".
Voor een niet-Zuid-Bevelander
was het even zoeken, maar na de
Postbrug hadden we de tent al
vlug in de peiling.
Ter plekke aangekomen hadden
we de keuze uit een diaserie,
tentoonstelling, rondrit of
wandeling. Ter oriëntatie van de
inhoud van het thema "Sporen
van dieren" werd het besluit
genomen eerst de tentoonstelling
te bekijken. Al snel bleek dat we
over diersporen te simpel hadden
gedacht. De diverse sporen van
dieren op bladeren, op en in
hout, enz. waren op een leuke
en instructieve wijze uitgestald.
Na de tentoonstelling volgde een
diaserie waarin vele diersporen
werden getoond. Sommige
sporen kwamen bekend voor,
maar vele waren onbekend.
Eenmaal attent gemaakt op deze
sporen zal een wandeling in de
natuur veel aan waarde winnen.
Na het aangeboden kopje koffie
stond een originele woonwagen
te wachten voor een rondrit
door de 'Yerseke Moer". Met
een volle bak werd de rondrit
aangevangen. Hoog gezeten, het
14
landschap rustig aan je voorbij
glijdend, kreeg je een goed beeld
van de Moer. Grazende koeien
en weilanden met bulten en
knobbels, een heel ander beeld
dan het bekende gecultiveerde,
gladde en strakke bouwland. De
tocht met de woonwagen mag
zeker als een succes gezien
worden, het bracht de bezoeker
op plaatsen waar je te voet niet
aan toe komt.
Gewapend met vragenlijst en
plattegrond begonnen we aan de
diersporenspeurtocht door de
weilanden. De route was gemar
keerd met perkoenpaaltjes en in
het landschap gaven witte linten
de plaats aan waar de diersporen
te vinden waren.
De vraag welk dier de losse
hoopjes grond in een weiland
maakt is niet zo moeilijk te
beantwoorden. Maar de vraag of
de pootafdrukken in het slik van
een eend, waterhoen of steltloper
waren, was al moeilijker, om
maar te zwijgen over vraag 9,
'handafdrukken" in rietbladeren,
de zogenaamde duivelsbeet. Op
deze vraag hebben wij gegokt en
thuis gekomen hebben wij
verder in natuurboeken gezocht,
maar hebben het antwoord
helaas niet gevonden.
Soms werd een hindernis in de
weilanden genomen door over
De Week van het
Landschap bood voor
elk wat wils. Veel
bezoekers maakten in
de Yerseke Moer een
rondrit per Zigeuner
wagen.
Spoor van een
opvliegende kraai in
de sneeuw.
®r
f -
v
k v -v. ~r 'k
een hek te klimmen of onder
een draad door te kruipen,
daarbij aangestaard door de
autochtone bevolking die in het
gras lag te herkauwen en zich
verder weinig aantrok van de
speurende, gissende en zoekende
tweevoeters. Dat er ook op
kleine schaal klandestien
schelpen gedropt werden in de
Vogelsporen in de
sneeuw. Naast
pootafdrukken zijn
ook duidelijke
"piksporen" te zien.
