Stinzenplanten Vijvers en andere waterpartijen dragen veel bij aan de landschappelijke variatie van de landgoederen. De gulden boterbloem is een stinzenplant die op verschillende Walcherse buitenplaatsen voorkomt. kruidachtige planten om hun sier- of gebruikswaarde ingevoerd. Aanvankelijk werden hierbij intensieve hovenierstechnieken toegepast. Later, toen het beheer van de buitenplaatsen extensiveerde, kregen deze steeds meer het karakter van een natuurlijk bos. Voor de plantengroei gingen natuurlijke selectieprocessen en milieufactoren een steeds grotere rol spelen. Uiteindelijk konden alleen die soorten zich handhaven die voldoende aan de omstandigheden ter plaatse waren aangepast. Op deze wijze is een geheel eigen milieu ontstaan, dat naar het Friese Stins (stenen woontoren met omgeving), waarvan het voor het eerst beschreven is, stinzenmilieu wordt genoemd. Op Walcheren komen ongeveer 26 verschillende echte stinzenplanten voor, waaronder de bosanemoon, voorjaarshelmbloem, narcis, daslook, bostulp, longkruid, aronskelken, gulden boterbloem en haarlems klokkenspel. De bekendste stinzenplant is echter de stengelloze sleutelbloem, die zelfs een walcherse naam ("bakkruudje") heeft gekregen. De meeste van deze stinzenplanten zijn in het voorjaar bloeiend aan te treffen op de buitenplaatsen. In hetzelfde seizoen is de zang van de talloze broedvogels te horen, die kenmerkend zijn voor dit soort biotopen. Broedvogels zoals de wielewaal maken de buiten plaatsen ook uit ornithologisch oogpunt bijzonder waardevol. Tuinhistorische, landschappelijke en natuurwetenschappelijke argumenten genoeg om veel aandacht te besteden aan het behoud en het beheer van dit soort gebieden. Mede door de schaarste aan bossen in Zeeland hebben echter ook recreanten ontdekt, dat het hier prettig vertoeven is. Momenteel leidt dit al tot ontoelaatbare zaken als parkeren in bosranden en overbetreding. Het is te hopen dat dit niet nog erger wordt nu de provincie de recreatie op Walcheren nog meer wil laten toenemen. De in het kader van de komende ruilverkaveling voorgestelde uitbreiding van bossen op Walcheren zal dan ook vooral de recreatieve druk van deze kwetsbare gebieden moeten afleiden. Pas dan zal Walcheren "de bloemhof rijzende op uit zee" blijven, zoals Nicolaas Beets (van de Camera Obscura) ons eiland in de vorige eeuw beschreef. 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1986 | | pagina 13