Dijken en kreken, historische lijnen in het landschap door J. A. de Zwart Kreekrestant bij Sint Kruis. Langs de oevers groeien allerlei zoutmijdende planten, waaronder verschillende orchideeën. Dijken en kreken vertellen veel over de ontstaansgeschiedenis van West-Zeeuws-Vlaanderen. En wie door dit landschap fietst of wandelt zal meer willen weten over de geschiedenis van deze streek. Of omgekeerd; wie er over leest zal dit landschap willen zien. Het landschap van West- Zeeuws-Vlaanderen onderscheidt zich van de rest van Zeeland door het voorkomen van complexen kleine polders, met veel dijken, parallel lopend dicht langs elkaar. Daarnaast vinden we grote, wijdse polders met weinig bomen of struiken. Deze afwisseling geeft een aspect van verrassing aan het landschap. Over een dijk komend ligt er plotseling een grote brede kreek voor je. En wie door de vlakke Zwinpolders zwerft is zeker verrast wanneer hij op de wallen van Retranchement stuit. In deze concentratie van oorlogswerende en waterkerende dijken huist één van de grootste Nederlandse 14 boomkikkerpopulaties. De vele drinkputten en de warme dijkhellingen, begroeid met bramen en ander struikgewas, vormen een uitstekend biotoop voor dit kleine felgroene kikkertje "Hagepuit" heet-ie in de volksmond. Oostelijk van Retranchement ligt het gebied van kleinschalige oude polders rondom Cadzand. Aan de indeling van akkerlanden kunnen we nog de oude omkadingen van de allervroegste inpolderingen waarnemen. Meer uit het centrum worden de dijken steeds hoger en robuuster. Door de opslibbing ligt de meestal vlakke buitenzijde van zo'n dijk bijna geheel onder een dik kleipakket. Over vrijwel al deze dijken ligt een weg, soms nog een aarden weg. Hier en daar komen nog stukken Het Groote Gat bij Oostburg; één van de kreken die in beheer zijn bij Het Zeeuwse Landschap.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1986 | | pagina 14