Zeeuws Landschap Vijftig jaar emotie en deskundigheid 2e jaarqanq nr. 2/3 mei 1986 door P. H. Nienhuis. HET ZEEUWSE LANDSCHAP Redactieadres Stichting "Het Zeeuwse Landschap" Landgoed Landlust Postbus 25 4450 AA Heinkenszand Telefoon 01106-2640 Postrekening 245740 Bank: ABN Middelburg Rek. nr. 51.03.36.167 Giro van de bank 46882 Redactie P.H. Nienhuis (voorzitter) R.J.B.M. Willems J. v.d. Boom G.J.C. Buth M. Jacobusse J. van Kasteel (eindredacteur) Kopij Bijdragen voor dit blad in de vorm van artikelen, ingezonden stukken, foto's enz. kunnen worden gezonden aan de redactie. Inlevering voor het eind van elk kwartaal. Vormgeving en druk Pitman B.V., Goes Foto's omslag M. Jacobusse R. Kleingeld H. Venekamp "Zeeuws Landschap" is een uitgave van de Stichting "Het Zeeuwse Landschap". Het blad verschijnt vier maal per jaar en wordt toegezonden aan begunstigers van de Stichting. Losse nummers 2,50, verkrijgbaar in de boekhandel. De uitgaven van de stichting geven voorlichting over her behoud van en de zorg voor landschappelijk, natuurwetenschappelijk en cultuurhistorisch belangrijke terreinen in het algemeen en in Zeeland in het bijzonder. Overname van artikelen en illustraties alleen met toestemming van de redactie. Foto's J. Jansen 4, 5 R. Kleingeld 3, 8, 9, 12, 13, 14, 15, 16, 17 M. v. Oosten-Snoek 10, 11 H. Venekamp 6, 7 Inhoudsopgave - Vijftig jaar emotie en deskundigheid 2 - De kop van Schouwen 4 - Rammegors: Een nieuw Zeeuws 6 Landschap - Natuurgebieden langs de geteisterde 8 noordkust van Noord-Beveland - Impressies van het Oudland van 10 Zuid-Beveland - Buitenplaatsen, de Walcherse 10 Juwelen - Dijken en kreken, historische lijnen 14 in het landschap - Oneindig landschap 16 Opgewonden graspiepers stijgen op uit het dorre gras en dalen langzaam weer neer. Hun zang heeft vandaag iets muzikaals. Even vertoont zich een velduil boven de dijk; weg is hij weer. De eerste die ik zie dit jaar. Wat verderop in de polder tuimelen baltsende kieviten door de lucht. Het gras van de zeedijk is on natuurlijk geel en doods, nasleep van de afgelopen winter. Boven op de kruin van de dijk sta ik even stil. Het is laagwater. Het schor vertoont nog niet veel leven. Een dikke veekrand markeert de hoogwaterlijn. Donkerbruine veldjes afgestorven zeebies worden afgewisseld door plekken met strokleurig riet. Daar, een bruine kiekendief op jacht in langzaam schommelende vlucht, laag boven de grond. Op het slik en tussen de begroeiing moeten veel ganzen zitten. Ze maken nogal wat herrie, nasaal en zwaarmoedig. Het is te heiig om ze goed te kunnen onderscheiden. Het is half maart, het voorjaar nadert onweerstaanbaar. Daar staat een bordje. Ik ben ongemerkt terecht gekomen in een reservaat van de Belgische Natuur- en Vogelreservaten: Verboden toegang. Gehoorzaam begeef ik me naar de andere kant van de scheidslijn. Even verderop liggen twee onopvallende kunststofpijpen op het schor, verankerd in betonnen blokken. Ze komen uit de voet van de dijk tevoorschijn en hun uiteinden liggen verborgen tussen de zeebiezen. Nog iets verder steekt een grote pijpleiding van ongeveer driekwart meter door snede brutaal dwars door de dijk. De pijp loopt tot op het schor en hij braakt met kracht een fel geelbruin gekleurde vloeistof uit. De vloeistof stroomt over het slik de Schelde in. Het is een open riool, de vloeistof stinkt. Achter de dijk ligt grijs, massief en zoemend het chemiecomplex van BASF Antwerpen. Er hangt een weeë onbestemde geur. BASF heeft kennelijk wél toegang tot het natuurreservaat en tot de Westerschelde, en hoe..! Vanuit het verknipte stukje Zeeland tegen de grens van België, tussen het Schelde- Rijnkanaal en de gekanaliseerde Schelde, kijk ik naar de overkant van het water. Daar ligt het Verdronken Land van Saeftinghe, beroemd natuurgebied van grote internationale klasse. Ver weg aan de horizon tekent zich een donkergrijze bomenrij af. Vaag zijn de contouren van de schaapskooien te onderscheiden. Meer is er van Saeftinghe van

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1986 | | pagina 2