Het Zeeuwse Landschap schrijft historie Deel I door R.J.B.M. Willems De afgelopen 50 jaar heeft het Zeeuwse Landschap gestreden tegen allerlei bedreigingen van natuur en landschap. Vaak konden natuurterreinen nog net van een dreigende onder gang gered worden, soms ook niet. Graag geven wij U met een aantal voorbeelden een indruk om welke bedreigingen het ging; waar resultaten werden behaald, maar ook waar natuurgebied verloren ging. In de oorlogsjaren werden de duinen van Schouwen ernstig bedreigd. Het gebied van het Watergat, de Eendenkooi, de omgeving van Prinsenhoeve en de elsemeten bij Renesse wilde men op de ruilverkavelingsschop nemen. De overweging was dat de gronden bestonden uit een zeer schraal grasland en arm bouwland met slechts hier en daar wat hakhoutbos. Men wilde voorkomen dat de toch al geringe produktiviteit nog verder zou dalen. Onze Stich ting heeft zich ernstig tegen deze dreigende ondergang van 600 ha Schouws duingebied verzet. Landelijke bemoeienissen voor het behoud van de duinen bleven niet uit. De ruil verkavelingsplannen zijn niet doorgegaan. Wij zijn er trots op hieraan een bijdrage geleverd te hebben. Met het prachtige Walcheren, voorheen de Tuin van Zeeland genoemd, ging het in de oorlogs jaren minder goed. Uit een oogpunt van oorlogsstrategie was heel Walcheren onder zout water gezet. Na de drooglegging was de situatie zo ernstig dat men zich afvroeg of niet een vrijheid van handelen geoorloofd was zoals bijvoorbeeld ontstaan was bij het droogvallen van de voormalige Zuiderzeebodem. Stelt U zich eens voor dat er daadwerkelijk een Noordoost polder van Walcheren was gemaakt. In de commissie die 12 Het landgoed Ter Hooge is veilig gesteld d.m.v. een beheersovereenkoms met de particuliere eigenaar. het herinrichtingsplan voor Walcheren moest maken waren verscheidene bestuursleden van onze Stichting vertegen woordigd. Herstel van de buitenplaatsen kreeg veel aandacht hetgeen leidde tot financiële steun van de Overheid voor het herstel van land goederen. Het behoud en de toekomst van de vliedbergen op Walcheren kreeg natuurlijk ook de nodige aandacht. Deze markante cultuurmonumenten zijn in middels voor een belangrijk deel eigendom geworden van het Zeeuwse Landschap. In de ruilverkaveling Klevers- kerke bleef een klein stukje Zeeuws oudland gespaard: holle- bollig weiland met oude meidoornstruwelen. Dit natuur gebied dreigde in de jaren 70 geëgaliseerd en omgeploegd te worden. Het zou geveild kunnen worden en Staatsbos beheer was de meest gerede partij om te kopen. Nu deed zich het probleem voor dat de aankooppot van Staatsbosbeheer geheel leeg was. Wat onze Stichting betrof was dit niet het geval. Collegiaal werd de aankoopbevoegdheid dan ook doorgeschoven om het veilig- heidsdoel te bereiken. Toen naar plaatselijk gebruik de stenen pijp gebroken was wisten wij dat we eigenaar waren geworden. Dergelijke reddingsakties zijn, jls gevolg van de (te?) ver door gevoerde politieke behandeling van aankoopsubsidies, helaas niet meer mogelijk. -i< u:

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1987 | | pagina 12