Het Zeeuwse Landschap schrijft historie Deel I door R.J.B.M. Willems Baarsdorp Eendenkooi Werd in deel I van het artikel vooral aandacht geschonken aan Schouwen en Midden- Zeeland, dit deel is in hoofd zaak gewijd aan het gebied rond het Westerschelde- estuarium. Op het ogenblik dat overwogen werd om de historische kerkhof muur van Baarsdorp te slopen om de grond gemakkelijker toegankelijk te maken voor landbouwmachines en dat verder bleek dat de nieuwe Rijksweg 58 midden over de vliedbergen van Baarsdorp was geprojecteerd en het gebied inmiddels binnen een ruilverkavelingsblok was komen te liggen, vond het Zeeuwse Landschap dat zij in het geweer moest komen. De eigenaren bleken bereid om te verkopen en samen met anderen wisten we gedaan te krijgen dat het geplande tracé van Rijksweg 58 werd verlegd. De weilanden kwamen onder de relatienota te vallen. Met de aankopen kwam het gehele historische centrum van Baarsdorp in handen van het Zeeuwse Landschap. Toen de eendenkooi op St. Philipsland te koop kwam was er tegelijkertijd een be dreiging voor het voortbestaan van dit natuurgebied. Tot de kooi behoorde namelijk een afpahngsrecht dat overeen kwam met een oppervlakte van 123 ha. Op basis van dit recht mocht in dit gebied onder andere niet gejaagd worden. Dit om de rust in de eendenkooi te garanderen. De schade veroorzaakt door wild kon hierdoor niet efficiënt bestreden worden en de jagers misten een prachtig jachtveld. Bij de Stichting was het bekend ff* t V 'l "ÏVA tflff.':' t De gerestaureerde kerkhofmuur in Baarsdorp. dat er van agrarische zijde in teresse was voor de aankoop. De bedoeling zou zijn om de vanginstallatie onklaar te maken, waardoor de wettelijke registratie van de eendenkooi en daarmee het afpahngsrecht zouden vervallen. Op die wijze zou een fraai jachtgebied vrij komen en was het probleem van de schade opgelost. Het bosje met vijver en bouwkavel zou daarna nog goed geld op kunnen brengen voor een tweede woning. Enkele oosterburen hadden hiernaar al geïnformeerd. Gemotiveerd door deze kennis bond het Zeeuwse Landschap de strijd tot verwerving aan. Ja, een strijd, want anno 1984 was de Provincie er nog allerminst van overtuigd dat dit cultuur- en natuurgebied veilig gesteld diende te worden. Als gevolg van al dat overleg verliep echter de overeengekomen optie termijn. Het was duidelijk dat de Provincie niet voor het verstrijken daarvan ons subsidie verzoek zou behandelen. De natuurbescherming kan in noodgevallen echter zeer een drachtig zijn, en onze Stichting wist zowel van het Rijk als van een particulier fonds de garantie te verkrijgen voor voldoende financiële steun, indien de Staten van Zeeland onverhoopt geen subsidie zouden verlenen. Het object werd aangekocht, doch onder druk van de provincie moesten wij het aangrenzende bouwland direkt doorverkopen en een bijdrage voor het achter stallig onderhoud zat er ook niet in. Dankzij de hulp van het Rijk en de inzet van vele vrijwilligers is de eendenkooi nu geheel gerestaureerd. Het project is een parel onder de bezittingen van het Landschap, die voor de toekomst bewaard kan blijven.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1987 | | pagina 3