Wim Beeftink:
Weten sc ha
natuurbesc
Dper en
nermer
door P.H.Nienhuis
Rentmeesterschap
„De afsluiting van het Veer-
sche Gat in 1961, het
verdwijnen van de allermooiste
schorren in het Deltagebied,
dat heeft me emotioneel wel
wat gedaan. Dat gevoel van:
dat is weg, dat komt nooit
meer terug. Ik wist immers
hoe zeldzaam die begroeiing in
Nederland was, ik had dat alle
maal uitvoerig bestudeerd. Een
natuurgebied dat je kent en
waardeert, iets waarvan je hebt
genoten, dat mis je als het er
niet meer is. Dat is geen
nostalgie, geen hang naar het
verleden, of zo Dat is een
doodnormale combinatie van
nuchtere wetenschappelijke
feiten en menselijke gevoe
lens."
Aan het woord is
Dr.Ir.W.G.Beeftink, wetenschap
pelijk hoofdmedewerker bij het
Delta Instituut voor Hydrobio-
logisch Onderzoek in Yerseke.
Wim is voormalig werkgroep
leider en ook is hij plaatsvervan
gend directeur van het instituut
geweest. Hij maakt in november
1987 gebruik van de VUT-
regeling. Hij is dan ruim 61 jaar
en op de kop af 30 jaar in
dienst van de Koninklijke
Nederlandse Akademie van
Wetenschappen. Hij heeft een
duidelijk stempel gedrukt op de
Nederlandse natuurbescherming,
door met wetenschappelijke
argumenten de noodzaak van
natuurbehoud en beheer te
onderbouwen en inhoud te
geven. Ook bestuurlijk heeft hij
veel energie gestoken in de
zaken van de natuurbescher
ming. Hij was ongeveer 20 jaar
lid van de Natuurbeschermings-
raad (nu nog lid van de NCW),
bestuurslid van Natuurmonu
menten en Stichting De Beer, en
- niet het minst belangrijk -
ruim 20 jaar lid van het bestuur
van onze Stichting Het Zeeuwse
Landschap.
Als voorzitter tijdens het Westerschelde-symposium
PN„Welke wapens heb jij
gehanteerd om de natuurbescher-
mingsbelangen te verdedigen?"
WB: „Ik ben geen man voor op
de barricaden. Ik spreek ook
liever niet over het natuurbe-
schermings'belang'. Het afwegen
van belangen hoort bij deze tijd:
het agrarisch belang tegenover
het recreatiebelang en dat weer
tegenover het natuurbelang. Ik
zie dat anders. Natuur en land
schap vormen onderdelen van
Gods schepping. Wij moeten
ons gedragen als rentmeesters,
beheerders in de echte zin van
het woord. Wat dit betreft vind
ik het oude Joodse denken inspi
rerend. De mens is onderdeel
van de natuur. De natuur, de
kosmos, daarin heeft God zich