achteraf gezien. Ik had toen
sterk in mijn hoofd: dit is voor
Nederland een unieke kans. Je
moet een gegeven paard niet in
de bek zien en maar even flink
doorpakken, maar het was
eigenlijk te gek.
Je bedoelt: er was te weinig; een
slechte stal en nauwelijks gereed
schap en apparatuur
Er was ook bijzonder weinig
begrip daarvoor bij ZL; die
moesten dat ook leren. Ik kende
weinig mensen in Zeeland, alle
kontakten moesten worden
opgebouwd en dat kost tijd en
geduld. „Ward Verbist deed het
ook altijd zo", werd er gezegd.
Maar Verbist had natuurlijk zijn
speciale kennis en vakmanschap
en hij had al in geen jaren meer
iets geïnvesteerd omdat hij niet
op een opvolger rekende.
Ik begrijp dat het niet direct een
glorieuze start was, trouwens dat
heb ik vanaf het begin meege
maakt, maar wat me interesseert:
je omgang met het schor.
Dat had daar direct mee te
maken. Het was volslagen duide
lijk dat de eerste winter niet
gehaald zou worden als er niet
van alles gebeurde. Het bedrijf
werd krachtens de Veewet
ingesloten verklaard wegens
rotkreupel. Dat gebeurde jaar
lijks, maar ook ZL had daar
geen weet van. Als je je erf niet
verhardt raak je daar ook nooit
van af. Je kunt desinfecteren wat
je wilt, maar als de beesten altijd
Cl uit wrakhout
Igebouwde schaaps
ooi in Saeftinghe.
bestaan te geven. We zijn toen
naast de melkerij begonnen met
een kaasmakerij. Daar kwam het
tweede inkomen uit. In 1980
evenwel liep ons contract af -
mijn compagnon wilde het
ontwikkelingswerk in - en toen
ben ik op zoek gegaan naar een
nieuw bedrijf voor mezelf.
Aangezien schapen mijn grote
liefde zijn, meer dan rundvee,
richtte ik me vooral daarop. Op
diverse plaatsen in Nederland en
elders in Europa heb ik me
georiënteerd en geprobeerd wat
op te steken van de schapenhou
derij, ook hier in Saeftinghe.
Wist je waar je aan begon
Nauwelijks toen ik solliciteerde,
ik kende de situatie onvol
doende. Ik ben hier nog een
keer met Jos Neve geweest en
één dag heb ik meegelopen met
Ward Verbist, weliswaar een dag
in maart, maar toch te weinig
om alle facetten grondig te leren
kennen.
Het is je wel tegengevallen
Toen ik eenmaal begon? Ja en
nee. De start was zo primitief
dat het eigenlijk belachelijk was
Nog voor er sprake van was dat
het vrij zou komenf
Ja, Ron Brouwer had me daar
op gewezen. Ik heb hier ook
met diverse mensen gesproken,
maar het zou Ierland worden. Je
moet niet vergeten dat je in
Nederland alleen van schapen
kunt leven als je bijna geen
kosten behoeft te maken. Je
hebt veel grond nodig en goed
kope grond. Waar vind je dat
nog? Niet hier, Ierland dus,
maar dat verviel toen in 1981
Saeftinghe vrij kwam en ook
hier veel en goedkope grond
voorhanden was. Toen voorjaar
1981 de advertentie van Het
Zeeuwse Landschap verscheen
solliciteerde ik en ik kreeg de
kans.
Bij laag water steken de kuddes soms brede geulen over. De herdershond houdt
een oogje in het zeil.
7