Zomerimpressie Naast het klimaat speelt ook het vanouds gevoerde beheer een grote rol. De extensieve beweiding zorgde ervoor dat een hele reeks van overgangssituaties tussen intensief begraasde en zelden of nooit bezochte dijkgedeelten ontstond. Elk van die plekjes met z'n eigen typerende plantesoorten. Ijzerhard groeit vlak langs de kaalgetreden paadjes, liggende klaver op plaatsen waar de grasmat geregeld kort gehouden wordt, donderkruid en glad parelzaad op plekken die neigen naar struweelvorming. Waar gedurende een lange reeks van jaren niets gebeurd is vind je een iepenstruweel, met in de onder groei maarts viooltje, nagelkruid en de gewone morielje, een voor- (aarspaddestoel. Maar tijden veranderen. De „schaepwachter" is uit ons land schapsbeeld verdwenen en voor het takhout van knotbomen is nauwelijks meer een afnemer te vinden. Onze binnendijken lijken hooguit nog van belang als uit de tijd geraakte plattelands wegen of statische monumenten voor historici. Niets is minder waar. Een snikhete dag in augustus. Een grote toef wilde marjolein staat te pronken in het helle zonlicht. Rondom het stralende geel van het jacobskruiskruid, de witte schermen van de wilde peen en de zacht naar kokos geurende groengele pastinaken. Insekten vliegen af en aan. Bijen en hommels, zweefvliegen en snuitkevers, allemaal vinden ze wat van hun gading in het uitbundige zomerboeket. Vanuit een meidoorn klinkt het gekir van een sabelsprinkhaan. Opval lend zijn de vlinders. Het oranje zandoogje en het icarusblauwtje zijn het talrijkst. Maar ook atalanta, kleine vos, dagpauwoog en verschillende witjes zijn van de partij. Gamma-uiltjes dwar relen in groten getale rond de geurige bloeipluimen van de marjolein. Hoog op de dijk klinkt het scherpe getsjilp van een graspieper. Verborgen in het talud ligt het kunstig gevlochten nest. Vanaf zijn vaste zitplaats in de top van een meidoorn onder neemt een grauwe vliegenvanger een korte dwarrelvlucht naar een passerend insekt. Mensenogen zijn te zwak om vast te stellen of de jacht succesvol verloopt. Wat verderop trekt een hoge stekelige plant de aandacht: de wilde kaardebol. Z'n wetenschap pelijke naam - Dipsacus - betekent drinkschotel. De tegen over elkaar staande bladeren zijn aan de voet met elkaar vergroeid, zodat het langs de stengel afdrui pende regenwater wordt opge vangen. Over de functie hiervan doen tegenstrijdige verhalen de ronde. Voer voor wetenschappers. De citroengele muizeoortjes bovenaan het talud danken hun naam aan de spatelvormige bladeren, die bedekt zijn met lange grijze haren. Bijna altijd fladdert er wel één van die sneeuwwitte vedermotjes rond, waarvan de rups zich voedt met het blad van de muizeoortjes. Hoewel ook in deze omgeving allang geen schaapskudde meer rondloopt lukt het tot nu toe heel aardig om de aanwezige rijk dommen in stand te houden. Het zuidelijke talud is goed voor zo'n 100 verschillende wilde plante soorten. De rijke afwisseling blijft behouden dankzij bewei ding met paarden. Die hebben in het steile talud van de dijk paadjes getrapt, van waaruit ze de dijk begrazen. Eigenlijk gebeurt die begrazing op dezelfde manier als vroeger met de schaapskudde: op die ene plek wordt alles kort gehouden, wat verder van de paadjes nemen de paarden maar hier en daar een hap. Sommige stukken worden zo weinig bezocht dat er zelfs nieuwe struiken te voorschijn komen. Het noordtalud van de dijk is veel minder steil. Hier wordt ieder jaar gemaaid. Het resultaat daarvan is een sterke uitbreiding van allerlei vlinderbloemen, zoals de gele veldlathyrus met zijn rankende bladtoppen en de met rijkbloemige paarse trossen bloei ende vogelwikke. Aan de hellingshoek van het talud is te zien waar vroeger het zeewater tegen de dijk klotste. Hier dus aan de noordkant, waar tot in 1874 de toen nog in open verbinding met de zee staande Schenge stroomde. In de verte tekenen zich de rietkragen af van de inmiddels verzoete Schenge- kreek. Maar daarover later nog eens. Op onze volgende wandeling is alle aandacht voor flora en fauna van de Ankeveerse dijk. We starten op zaterdag 13 augus tus om 10.00 uur vanaf het punt dat is aangegeven op het kaartje bij dit artikel. Tot dan. Vertrek excursie. Landlutt Hofiledr Sch< j Ter'i rht O A rendsfcerkepolder Oo«trrhof 'Vredenht 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1988 | | pagina 12