Natuur en Landschap Wandelpaden Het huidige beeld van de ongeveer 7 meter hoge wallen en de aangrenzende gracht wordt sterk bepaald door struweel, iepen, populieren en knotwilgen, die grotendeels door de gemeente in de jaren zestig geplant zijn. Voor die tijd kwamen hier nauwelijks houtige gewassen voor en werden de wallen overal begraasd door vee. Gedeelten van de wallen bestaan tot en met de bovenlaag uit zand. (Retran- chement ligt in de voormalige Zandpolder.) Plaatselijk komen, wat de planten betreft, dan ook indicators voor van zandige milieu's, zoals kruisdistel, echt walstro, muizeoor en een zeld zaamheid als onderaardse klaver. De botanische verscheidenheid van het gebied zal echter veel minder zijn dan voor de jaren zestig, want de houtige vegetatie is nu dominant, terwijl de begraasde delen intensief van kunstmest voorzien worden. De bosachtige vegetatie herbergt een aantal bijzondere broedvogels, zoals ransuil, steenuil, wielewaal en de grote bonte specht. Alhoewel er wel twee ooievaars nesten zijn opgesteld en er regel matig ooievaars vanuit het Zwin Retranchement bezoeken, broeden deze vogels hier niet. (In het Zwin worden ze bijgevoerd en dat vinden ze kennelijk wel zo makkelijk.) Waar echter de wallen van Retranchement wat betreft natuurwaarden vooral om bekend staan is dat ze een uitstekend milieu vormen voor de boomkikker. Met name fort Nassau is, om het met de onvermijdelijke beeldspraak te noemen, één van de voornaamste bolwerken van de boomkikker in Nederland. Niet alleen de aanwezigheid van zowel de gracht, ruigtekruidenvegetaties en struweel liggen hieraan ten grondslag, ook enkele veedrink putten die in het wallencomplex liggen blijken een belangrijke rol voor de boomkikker te spelen. Overigens is nog niet geheel duidelijk welke eisen boom kikkers precies aan hun leefmilieu stellen. Open water, waterplanten, ruigtekruiden, struweel en de hoeveelheid zon die ter plaatse kan doordringen moeten waarschijnlijk in een specifiek patroon aanwezig zijn, wat dus kennelijk op de wallen het geval is. In het kader van de land- inrichtingsprojekten die voor West Zeeuws-Vlaanderen worden voorbereid, worden plannen opgesteld om door middel van natuurbouw-maatregelen meer overlevingskansen voor de zeldzame boomkikker te creëren. De wallen kunnen hiervoor dus als optimaal voorbeeld-gebied dienen. Retranchement wordt binnen kort een echt wandelgebied. Reeds in 1968 heeft de gemeente een wandelpad over het noordelijk deel van de wallen aangelegd, terwijl op het ogen blik ook andere delen van de vesting van een wandelpad worden voorzien. Het gehele gebied zal vanaf de paden goed te overzien zijn. Eén van de historische bijzonderheden die dan vanaf fort Nassau waar te nemen zijn wordt gevormd door drie grenspalen op een rij op korte afstand van elkaar in het bouwland. De grens werd toen tertijd precies in het midden van het restant van de Zwingeul vastgesteld, wat werd aangegeven met twee grenspalen op de oevers van de kreek. Na inpoldering van de kreek in 1872 werd tussen de twee palen in de definitieve grens aangegeven met een derde paal. Voor de excursies die Het Land schap te zijner tijd zeker op de wallen van Retranchement zal organiseren, zal de desbetreffende natuurgids heel wat over de bijzondere natuurwaarden van het gebied kunnen vertellen. Echter ter voorbereiding van de excursies zal hij of zij waar schijnlijk nog wel even de kennis van de vaderlandse geschiedenis moeten opfrissen. IC

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1988 | | pagina 10