Excursies op Ter Hooge Biotoopherstel door milieuvriendelijke oeververdedigingen mSKÊS ww ■A. •yk&a 3&ïb^^?v'T K ,- De jonge duintjes in de monding van het Zwin zullen het komende najaar in hun oude glorie worden hersteld. alweer zover. Jammer, want het is met alleen voor ons, maar ook voor andere bezoekers interessant om te weten wat de ervaringen van hutbezoekers zijn. Vaak worden minder ervaren vogelaars door notities van anderen geattendeerd op de aanwezigheid van bijzondere soorten. Geen logboek dus meer in de Keihoogte. Maar jammergenoeg is het vandalisme niet beperkt tot het verscheuren van ont boezemingen van enthousiaste hutbezoekers. Het aanbrengen van graffiti-leuzen is nog tot daar aan toe, maar was het nou echt nodig om de met veel zorg samengestelde infopanelen in de inlaag Keihoogte in de fik te steken? Gelukkig heeft een vrijwilliger inmiddels nieuwe gemaakt. Maar het herstel van opzettelijk vernielde riet- schermen zal toch uit de schaarse beheersgelden betaald moeten worden. Erg jammer dat kwaad willende enkelingen het plezier van zovelen proberen te vergallen. Toch blijft recht overeind dat vele honderden mensen al heel wat plezierige uurtjes in de hutten hebben doorgebracht. Wij vleien ons met de hoop dat daardoor een bijdrage wordt geleverd aan het bewuster omgaan met de vogels en hun leefmilieu. Het Zeeuwse Landschap wil daarom vast houden aan het eerder vast gelegde streefdoel: in elke Zeeuwse regio een hut. Het ziet er naar uit dat binnenkort een derde hut kan worden opengesteld. Die is gepland op het Rammegors, een ingedijkt stuk schor tussen Tholen en Sint Philipsland. Dat gebied is rijk aan watervogels, en daarbij voegen zich steeds meer andere soorten die profiteren van de veranderende omstandigheden. Tussen het riet broeden kiekendieven, en in de massaal opgeschoten vlieren verblijven ransuilen en blauwborsten. In tegenstelling tot de andere hutten wordt dit op het Rammegors niet in een reservaat van Het Zeeuwse Landschap geplaatst. Het Rammegors is eigendom van Rijkswaterstaat. Tot nu toe werd van die zijde alle medewerking ondervonden om de hut van de grond te krijgen. Wij houden u op de hoogte. Verdronken Zwarte Polder worden in de zomermaanden excursies gehouden. Data en vertrektijden vindt u in de agenda, (pagina 18). M.J. Op Ter Hooge is al geruime tijd een team vrijwilligers aktief bezig met het houden van toezicht op het publiek. Zij controleren donateursbewijzen en wijzen bezoekers die de toegangsregels overtreden hebben terecht. Veel bezoekers blijken behoefte te hebben aan meer informatie over de flora en fauna van het gebied. Om in die behoefte te voorzien zullen deze zomer een aantal excursies worden verzorgd door het vrijwilligersteam. Het gaat daarbij om een proef: als er veel animo is hopen we in de toekomst de excursiemogelijk heden verder uit te bouwen. Deze zomer vinden 3 excursies plaats, te weten op 10 juni, 15 juli en 12 augustus. De excursies starten vanaf de parkeerplaats. Het tijdstip van vertrek is steeds 10.00 uur en de wandeling duurt ongeveer anderhalf a 2 uur. Donateurs van Het Zeeuwse Landschap en hun huisgenoten kunnen gratis deelnemen op vertoon van het donateursbewijs. Ook in het Zwin en de Versnippering van levens gemeenschappen (biotopen) van plant en dier heeft er in Nederland toe geleid dat er een teruggang optrad in de plant- en diersoorten die op het grensvlak land-water hun bestaan vonden. Onderzoek wees uit dat de steeds beter en sterker verdedigde oevers, voorzien van stoere lagen basalt en stortsteen en vastgenageld met strakke rijen perkoenpalen, ergens op de weg naar het heden een functie waren kwijtgeraakt. Niet langer was de oever een groen lint door het landschap, waarlangs plant en dier zich vrij kon verspreiden. Kale rotsen en barre taluds boden met de beschutting en het voedsel meer die de vroegere oevers tot een bonte verzameling van flora en fauna maakte. De milieuvriendelijke oever- verdediging is in dat opzicht een stap terug, terug naar een betere leefbaarheid. Het is tevens een stap vooruit, daar nu met de nieuwste inzichten en technieken oevers worden ontwikkeld die zowel voldoen aan de zware eisen van het hedendaagse gebruik van de wateren on oms heen, als de oude functies van de oever als woonplaats en weg voor flora en fauna in ere herstellen. De oevers ogen daarnaast ook veel vriendelijker en harmoniëren met het omringende landschap. Als voorbeeld van een dergelijke oever kan gelden de voor- oeververdediging van de Slijkplaat in het Haringvliet. Ook voor Het Zeeuwse Landschap speelt het aanleggen van oeververdedigingen. Met name langs de Slikken van de Heen bij Sint Philipsland zullen de voormalige schorren beschermd moeten worden tegen erosie. 17

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1989 | | pagina 17