Excursies op Ter
Hooge
Biotoopherstel door
milieuvriendelijke
oeververdedigingen
mSKÊS ww
■A.
•yk&a 3&ïb^^?v'T
K ,-
De jonge duintjes in
de monding van het
Zwin zullen het
komende najaar in
hun oude glorie
worden hersteld.
alweer zover. Jammer, want het
is met alleen voor ons, maar ook
voor andere bezoekers
interessant om te weten wat de
ervaringen van hutbezoekers
zijn. Vaak worden minder
ervaren vogelaars door notities
van anderen geattendeerd op de
aanwezigheid van bijzondere
soorten.
Geen logboek dus meer in de
Keihoogte. Maar jammergenoeg
is het vandalisme niet beperkt tot
het verscheuren van ont
boezemingen van enthousiaste
hutbezoekers. Het aanbrengen
van graffiti-leuzen is nog tot daar
aan toe, maar was het nou echt
nodig om de met veel zorg
samengestelde infopanelen in de
inlaag Keihoogte in de fik te
steken? Gelukkig heeft een
vrijwilliger inmiddels nieuwe
gemaakt. Maar het herstel van
opzettelijk vernielde riet-
schermen zal toch uit de schaarse
beheersgelden betaald moeten
worden. Erg jammer dat kwaad
willende enkelingen het plezier
van zovelen proberen te
vergallen.
Toch blijft recht overeind dat
vele honderden mensen al heel
wat plezierige uurtjes in de
hutten hebben doorgebracht.
Wij vleien ons met de hoop dat
daardoor een bijdrage wordt
geleverd aan het bewuster
omgaan met de vogels en hun
leefmilieu. Het Zeeuwse
Landschap wil daarom vast
houden aan het eerder vast
gelegde streefdoel: in elke
Zeeuwse regio een hut.
Het ziet er naar uit dat
binnenkort een derde hut kan
worden opengesteld. Die is
gepland op het Rammegors, een
ingedijkt stuk schor tussen
Tholen en Sint Philipsland.
Dat gebied is rijk aan
watervogels, en daarbij voegen
zich steeds meer andere soorten
die profiteren van de
veranderende omstandigheden.
Tussen het riet broeden
kiekendieven, en in de massaal
opgeschoten vlieren verblijven
ransuilen en blauwborsten.
In tegenstelling tot de andere
hutten wordt dit op het
Rammegors niet in een reservaat
van Het Zeeuwse Landschap
geplaatst. Het Rammegors is
eigendom van Rijkswaterstaat.
Tot nu toe werd van die zijde
alle medewerking ondervonden
om de hut van de grond te
krijgen. Wij houden u op de
hoogte.
Verdronken Zwarte Polder
worden in de zomermaanden
excursies gehouden. Data en
vertrektijden vindt u in de
agenda, (pagina 18). M.J.
Op Ter Hooge is al geruime tijd
een team vrijwilligers aktief bezig
met het houden van toezicht op
het publiek. Zij controleren
donateursbewijzen en wijzen
bezoekers die de toegangsregels
overtreden hebben terecht. Veel
bezoekers blijken behoefte te
hebben aan meer informatie over
de flora en fauna van het gebied.
Om in die behoefte te voorzien
zullen deze zomer een aantal
excursies worden verzorgd door
het vrijwilligersteam. Het gaat
daarbij om een proef: als er veel
animo is hopen we in de
toekomst de excursiemogelijk
heden verder uit te bouwen.
Deze zomer vinden 3 excursies
plaats, te weten op 10 juni, 15
juli en 12 augustus. De excursies
starten vanaf de parkeerplaats.
Het tijdstip van vertrek is steeds
10.00 uur en de wandeling duurt
ongeveer anderhalf a 2 uur.
Donateurs van Het Zeeuwse
Landschap en hun huisgenoten
kunnen gratis deelnemen op
vertoon van het donateursbewijs.
Ook in het Zwin en de
Versnippering van levens
gemeenschappen (biotopen) van
plant en dier heeft er in
Nederland toe geleid dat er een
teruggang optrad in de plant- en
diersoorten die op het grensvlak
land-water hun bestaan vonden.
Onderzoek wees uit dat de steeds
beter en sterker verdedigde
oevers, voorzien van stoere lagen
basalt en stortsteen en
vastgenageld met strakke rijen
perkoenpalen, ergens op de weg
naar het heden een functie waren
kwijtgeraakt. Niet langer was de
oever een groen lint door het
landschap, waarlangs plant en
dier zich vrij kon verspreiden.
Kale rotsen en barre taluds boden
met de beschutting en het
voedsel meer die de vroegere
oevers tot een bonte verzameling
van flora en fauna maakte. De
milieuvriendelijke oever-
verdediging is in dat opzicht een
stap terug, terug naar een betere
leefbaarheid. Het is tevens een
stap vooruit, daar nu met de
nieuwste inzichten en technieken
oevers worden ontwikkeld die
zowel voldoen aan de zware
eisen van het hedendaagse
gebruik van de wateren on oms
heen, als de oude functies van de
oever als woonplaats en weg
voor flora en fauna in ere
herstellen. De oevers ogen
daarnaast ook veel vriendelijker
en harmoniëren met het
omringende landschap. Als
voorbeeld van een dergelijke
oever kan gelden de voor-
oeververdediging van de
Slijkplaat in het Haringvliet.
Ook voor Het Zeeuwse
Landschap speelt het aanleggen
van oeververdedigingen. Met
name langs de Slikken van de
Heen bij Sint Philipsland zullen
de voormalige schorren
beschermd moeten worden tegen
erosie.
17