De grootste aankoop
in de geschiedenis
van het Zeeuwse Landschap
Op 29 januari 1990 werd onder
het toeziend oog van de voor
zitter van de Stichting, de heer
T.A. Vogel en in aanwezigheid
van de dijkgraaf van het Water
schap Tholen en St. Philipsland,
de heer I. Hage een eigendoms
akte gepasseerd op het notaris
kantoor van mr. J. Schot te
Tholen. Op die dag werd maar
liefst 372 ha van de onvolprezen
Oosterschelde in eigendom over
gedragen aan onze Stichting.
Nog nooit eerder werd een
dergelijke grote oppervlakte in
één keer door de Stichting
verworven. Tezamen met reeds
eerder aangekochte gronden
bezit onze Stichting nu 585 ha
schorren, slikken en water in
het Slaak en de Krabbenkreek.
Nadat miljarden guldens voor de
Oosterscheldestormvloedkering
waren uitgegeven om het zoute
getij en daarmee de natuur
waarden zoveel mogelijk in
stand te houden en nadat de
Minister van LNV het voor
nemen had kenbaar gemaakt
om de Oosterschelde aan te
wijzen als Monument in de zin
van de Natuurbeschermingswet
is dit gebied een parel aan de
kroon op het werk van allen die
zich zo hebben ingezet voor het
behoud van de Oosterschelde.
Immers nu is de natuur
bescherming er ook van ver
zekerd dat de aangekochte
gronden nimmer meer een
andere bestemming zullen
krijgen en goed beheerd zullen
worden. Door vele technische
werken is in het Oosterschelde-
gebied de oppervlakte aan met
zoutplanten begroeide gronden
(schor) met honderden ha afge
nomen. De oppervlakte inter-
getijdegebied (slik), dat zo rijk is
aan dierlijk leven en waarvan
veel trekvogels in hun voort
bestaan afhankelijk zijn. nam
eveneens sterk af.
Schor en slik zijn in Zeeland
zeldzame natuurtypen ge
worden. Juist deze wetlands zijn
van grote internationale
betekenis voor het behoud van
natuurwaarden. De Stichting 'het
Zeeuwse Landschap' ziet het
daarom als haar (statutaire) taak
er naar te streven zoveel
mogelijk van dit zeldzame
milieutype aan te kopen en
vervolgens goed te beheren.
De provinciale overheid was
hier helaas nog niet zo een,
twee, drie van overtuigd.
Ondanks de verschillende
provinciale beleidsnota's waarin
de aankoopwaardigheid
duidelijk was vastgelegd had de
provincie 3 jaar nodig om een
beslissing te nemen. Ook al
spraken alle ambtelijke adviezen
die hiervoor waren ingewonnen
klare taal over de subsidie
aanvraag, het Provinciaal
Bestuur bleef twijfelen.
Toen bleek dat de verkoper niet
langer wilde wachten en andere
gegadigden voor aankoop zich
hadden aangediend besloot het
Bestuur van de Stichting,
gesteund door de Stichtingsraad
desnoods tot aankoop over te
gaan zonder provinciale
bijdrage in de verwervings
kosten. In de eerste G.S.-
vergadering in dit nieuwe jaar
besloten Gedeputeerde Staten
echter alsnog de kwestie met
een positief advies voor te
leggen aan de betrokken
Statencommissies. Via een toen
versnelde procedure werd
Een met zeegras begroeide kreek bij Sint-Philipsland.
,,a
16
