Waardig nazaat albums, vormen op zich al een kostbaar dokument over de rijkdom van onze flora en fauna in het begin van deze eeuw. Eli Heimans is zich na 1901 meer op geologische onder werpen gaan toeleggen. Jaren achtereen bestudeerde hij het Limburgse krijtland met zijn bijzondere flora en fauna. Hij stierf in 1914, nog maar 53 jaar oud. Thijsse kreeg in 1932 voor al zijn verdiensten een ere-doctoraat aan de Universiteit van Amsterdam. Hij overleed in 1945, 79 jaar oud. Het zal duidelijk zijn dat niet alle waarnemingen van de enthousiaste veelschrijver Jac. P. Thijsse even betrouwbaar zijn. Kees Hana, zelf ook een zeer goed veldbioloog en drager van de Heimans en Thijsse-prijs, corrigeert op milde wijze zijn veel oudere vriend en mentor „met grote eerbied en voorzichtigheid" (zoals hijzelf zegt) in het voorwoord van de heruitgave van de klassieke albums „Lente", „Zomer", „Herfst" en „Winter" in 1975. Je vraagt je af waar deze leraren, beiden met een drukke baan, de tijd vandaan haalden om zo geweldig veel en zo goed te schrijven over planten, dieren en landschappen in boeken, albums en kranten. Heimans en Thijsse zijn de grote voorbeelden geworden van de gedreven amateurs met een intensieve liefde voor de natuur. Veel veldbiologen, amateurs en professionals, zijn in deze traditie verder gegaan: Rinke Tolman, A.B. Wigman, Kees Hana, Fop. I. Brouwer, Victor Westhoff, en in de pro vincie Zeeland B.J.J.R. Walrecht (beter bekend als Barend Zwerfmans), Nico Lijsen en Tom Lebret. In hoeverre past onze Chiel Jacobusse in dit beeld? Is hij een waardig nazaat van Heimans en Thijsse? Vakkennis, gedrevenheid en belangeloze inzet, het zijn stuk voor stuk eigenschappen die we bij Chiel terugvinden. Als hij - met tegen „Voor één dier wil ik echter een uitzondering maken, omdat je er bij je zwerftochten langs de zeekant zo gemakkelijk mee in aanraking kunt komen. Ik bedoel de zeehond, de rob, die je vooral bij de Waddeneilanden en de Zeeuwse platen kunt ontmoeten. Het mooist kun je deze dieren waarnemen als ze zich bij eb in kudden verzamelen op de drooggevallen platen, waar soms wel 100 tot 200 exemplaren zich liggen te zonnen". (Uit: Fop. I. Brouwer: Voorjaar) Schoolplaat M.A. Koekoek zin - moet worden vergeleken met één van de reuzen uit het verleden, dan vindt hij dat hij nog het meeste lijkt op Thijsse. We laten Chiel aan het woord: „Ik ben ook wel een ouder wetse schoolmeester; ik wil vanuit mijn grenzeloze bewon dering voor de levende natuur ook anderen daarvan telkens weer deelgenoot maken. Ik heb mijn kennis in de praktijk opge bouwd. Bedenk dat ik vanaf mijn veertiende jaar honderden excursies heb geleid. Ik heb bovendien veel aan natuur studie gedaan. Onregelmatig leven doet me weinig. Als je gegrepen bent door een onder werp dan vergeet je alles om je heen. Neen, een goede plan ning is nooit mijn sterkste kant geweest". De combinatie van bekwaam schrijven en kunstzinnig tekenen blijkt bij Chiel niet aanwezig te zijn. „Tekenen kan De Zwaakse Weel: een gebied waar 20 jaar geleden nog volop visotters voorkwamen. De visotter is nu in heel Nederland uit gestorven. 4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1990 | | pagina 4