Voorlichting Excursies De meest eenvoudige vorm van natuurvoorlichting is het plaat sen van informatieborden bij de gebieden. Daarop wordt in het kort vermeld wat de waarden van een gebied zijn. hoe het ontstaan is en wat de voor naamste bewoners zijn. Vogelrijke terreinen lenen zich soms voor het plaatsen van een vogelobservatiehut; een een voudig houten bouwsel, waar je via een afgeschermd toegangs pad naar binnen kunt. Het schouwspel dat je vanuit zo'n observatiehut kunt zien is voor velen een bijzondere ervaring: Men kan er op korte afstand de vogels in hun dage lijkse doen en laten waar nemen, zonder dat ze ook maar iets in de gaten hebben. Tot nu toe zijn er drie observatiehutten geplaatst maar het streven is erop gericht om spoedig in elke Zeeuwse regio een hut neer te zetten, 7 a 8 in totaal. Het is al gezegd: natuurge bieden die zomaar voor ieder een opengesteld zijn kent Het Zeeuwse Landschap niet. Soms zijn bepaalde terreingedeelten minder kwetsbaar, zodat beper kingen overbodig zijn. De Zwinmonding, delen van de Hooge Platen en andere delen van reservaten zijn voor ieder een vrij toegankelijk. Waar ongelimiteerd betreden niet verantwoord is, is het vaak wel mogelijk om wandelroutes uit te zetten zodat er geen schade wordt veroorzaakt. Soms zijn die al van nature aanwezig: tal van kreken en welen, maar ook een oudlandgebied als de Yerseke Moer zijn vanaf de aangrenzende en doorsnijdende wegen zo goed te overzien dat betreding volstrekt overbodig is. Wie op de weg blijft krijgt zelfs meer te zien dan wie dat niet doet. Vogels weten heel snel dat ze van passanten op de weg niks te duchten hebben. Maar zodra iemand de weg verlaat zijn ze gealarmeerd. Wegen en paden die al te druk zijn vormen soms wel een pro bleem. Om het aantal passanten binnen de perken te houden zijn sommige paden alleen toegankelijk voor onze dona Vanuit vrij toegankelijke observatiehutten kan het vogelleven van dichtbij worden gevolgd. teurs. Niet alleen wordt daar mee al te grote drukte voor komen, maar tevens wordt bereikt dat voornamelijk lief hebbers de route gebruiken. De Verdronken Zwarte Polder bij Nieuwvliet en het landgoed Ter Hooge bij Middelburg zijn voorbeelden van gebieden waar al jarenlang van die beperkt toegankelijke routes in gebruik zijn. Het feit dat onlangs een paartje van de zeer zeldzame boomvalk vlak langs het wan delpad op ter Hooge broedde bewijst dat het systeem werkt. Net zo goed als het paartje ransuilen, dat ieder jaar langs het wandelpad in de Zwarte Polder broedt. Soms letterlijk binnen handbereik. Het zwaartepunt van de aktivi- teiten die Het Zeeuwse Land schap op het gebied van natuureducatie ontplooit, vormen de excursies. Onder leiding van gidsen -veelal vrijwilligers!- worden jaarlijks ver over de 10.000 mensen rondgeleid in de terreinen. In tal van gebieden is een goed functionerend gidsenteam opgebouwd: Saeftinghe, Ter Hooge, het Zwin, de Ver dronken Zwarte Polder. Voor de Yerseke Moer, Noord-Beveland en Neeltje Jans verkeren we in de opbouwfase. De animo voor excursies is zo groot dat ondanks tientallen vrijwilligers aan veel aanvragen niet kan worden voldaan. Regelmatig worden ook excursies uitsluitend voor donateurs georganiseerd. Daarbij worden alle terreinen beurtelings bezocht. Al met al is er dus - ondanks de nood zakelijke beperkingen - geen enkel terrein waar niet iets op het gebied van natuurvoor lichting wordt gedaan. Eén ding staat echter altijd voorop. In natuurgebieden van Het Zeeuwse Landschap gaat het natuurbelang voor alles. Een geringe verstoring door menselijk bezoek is daarmee niet in strijd. Het is aan de natuurbeheerder om uit te zoeken waar het omslagpunt ligt tussen de educatieve waarde van menselijke betreding aan de ene, en een zo groot mogelijke ongerept heid aan de andere kant. Binnen dat spanningsveld beweegt zich het voorlichtings beleid van Het Zeeuwse Landschap M. Jacobusse is medewerker voor inventarisatie en voorlichting bij Het Zeeuwse Landschap. 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1991 | | pagina 11