Bosbeheer op Landgoed Ter Hooge door A.J.H. Baron van Lynden Dunning Ten westen van Middelburg ligt het landgoed Ter Hooge, bestaande uit een kasteel, een boerderij, landbouwgronden en een parkbos. Het parkbos wordt gevormd door loofhout, sierheesters, weiden en waterpartijen; het beslaat ongeveer 20 ha en het wordt beheerd door Het Zeeuwse Landschap. Hén van de eigenaren en tevens bewoner van het landgoed beschrijft hier het hoe en waar om van het bosbeheer op Ter Hooge. Het bos is toegankelijk voor donateurs van het Landschap. Wie het parkbos van Ter Hooge bezoekt zal verbaasd zijn te horen dat liet huidige bos uit 1947 stamt. Bij de inundatie van Walcheren tijdens de Tweede Wereld oorlog is de oude beplanting geheel verloren gegaan. Toch staan er nu weer dikke, kaarsrechte stammen van eiken, essen, beuken en esdoorns die de kroon zo'n 20 m de hemel in stuwen. Voor Nederlandse begrippen is dat een bijzonder iets, omdat onze meeste bossen op arme zandgronden staan en daar lang niet zo snel ontwikkelen als op de vruchtbare zavelgronden bij Middelburg. Om een parkbos als bij Ter Hooge gevarieerd van soortensamenstelling en leeftijdsopbouw te krijgen, dient een planmatig beheer gevoerd te worden. Bij het beheer van Ter Hooge spelen zowel bosbouwkundige-, landschappelijke; en natuur waarden een rol. Er wordt gestreefd naar een bos waarbij zowel variatie in het horizontale als in het vertikale vlak aan wezig is. Variatie ontstaat ten eerste door een verscheidenheid aan boomsoorten en ten tweede door het creëren van open plek ken, waar struiken en jongere bomen weer tot ontwikkeling kunnen komen. In het bos zijn dan op den duur meerdere „étages" te onderscheiden: de ondergroei met kruiden, struiken en jonge boompjes, een midden etage van bomen die uiteindelijk de grote bomen opvolgen en de echte grote bomen die geza menlijk de kroon van het bos vormen. Zo'n bos dat gevarieerd is van opbouw, is goed bestand tegen natuurrampen. Tot nu toe hebben zich hier dan ook nog geen massale aantastingen door insekten of schimmels voor gedaan en viel de schade met de voorjaarsstormen van 1990 erg mee. Een belangrijke maatregel bij het bosbeheer op Ter Hooge is de periodieke dunning. Eén van de vijvers op Ter Hooge. In de langs het water staande treurwilgen broeden sinds enkele jaren blauwe reigers.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1991 | | pagina 3