Doen of laten
Beweegrede
nen
deren kunnen niet precies zeg
gen hoeveel (vrije) tijd het kost.
Nienhuis bevestigt in eerste
instantie dat het hem veel tijd
kost. maar bedenkt zich. "Ook
weer niet eigenlijk. Ik denk dat
't belangrijk is of je 't leuk vindt.
En ik vind het leuk om te doen.
Het sluit heel direct aan op mijn
interesse. En de bestuursleden
zijn tot een uitstekende werk
verdeling gekomen.
Laport wenst vooraf zelfs al na
drukkelijk te zeggen: "Wij drie
ën doen het werk niet alleen.
Beslist niet. We vormen met z'n
achten een ontzettend goed
werkend collectief bestuur".
Vogel roemt de doelmatigheid.
"Sommige mensen zullen schrik
ken van de enorme agenda die
wij op een avond afwerken. En
dan gaat het niet om kleine din
gen, hoor. Soms zijn er enorme
bedragen mee gemoeid. En de
besluiten zijn vrijwel altijd una
niem. Ik kan me zelfs niet
herinneren dat een besluit niet
unaniem was. Natuurlijk zijn er
wel eens verschillen van me
ning; het zijn geen jaknikkers.
Maar als de sfeer goed is, kun je
efficiënt vergaderen, dat heb ik
in m'n lange loopbaan wel
geleerd. Je hebt te maken met
verschillende belangen: land
bouw, recreatie, natuur. Vanzelf
sprekend verschillen de menin
gen. Dan moet je gaan zoeken
naar de overeenkomsten. Je
moet compromissen sluiten, met
elkaar, maar ook vanuit de
natuurbescherming."
Is het niet onverstandig als de
voorzitter van Het Zeeuwse
Landschap zo tot compromissen
bereid blijkt? "Ik weet 't niet",
zegt Vogel. "Ik vind dat er ook
andere belangen zijn. waarmee
je rekening moet houden. Je
moet ook begrip hebben voor
een boer of een recreant. En is
een boer niet ook soms tegelij
kertijd recreant en natuurlief
hebber?"
zijn vanzelfsprekend nauw aan.
Laport noemt zichzelf een
natuurliefhebber. "Ik ga er graag
op uit, al zal ik niet met de
verrekijker vogels observeren.
Wat ik erg belangrijk vind, is het
behoud van de natuurwaarden,
ook voor degenen die na ons
komen."
"Toen ik in het bestuur kwam",
schaamt Vogel zich, "kende ik
het verschil tussen een schol
ekster en een kluut niet. Nu
wel. Ik heb een tic van de
natuur gekregen door dit werk.
Je groeit erin en je gaat het
belang ervan inzien. Ik denk dat
mijn ontwikkeling het belang
aantoont van voorlichting en
educatie. Je moet de mensen
vertellen hoe mooi de natuur is.
Je ziet dat het ook werkt, want
het aantal donateurs groeit."
"Wat wij als bestuur hebben
getracht", vervolgt Vogel, "is het
vinden van erkenning in de
Zeeuwse samenleving en het
opbouwen van een goede ver
standhouding met het provin
ciaal bestuur. Wij voeren in we
zen een taak van de provinciale
overheid uit. namelijk bescher
ming van de Zeeuwse natuur.
Dat houden wij de mensen van
de provincie ook steeds voor.
Wij zijn geen hobbyisten, we
hoeven geen dankjewel te zeg
gen voor de provinciale
subsidie."
Natuur is in ons land vrijwel
altijd cultuur, een door mensen
gemaakt of sterk beïnvloed
landschap met een planten- en
dierenwereld die zich daar thuis
voelen. Spreken we over
natuurbehoud, dan gaat het
meestal om het behoud van een
cultuur die tot een bepaalde tijd
behoort. Eens zal het verdwij
nen als we niets doen. Zo is het
met knotwilgen, drinkputten,
boerengeriefbosjes, weilanden,
of beter gezegd: de weilanden
die geschikt zijn voor onze
weidevogels, enzovoort. Al
enkele jaren is er een discussie
gaande, waarbij de standpunten
uiteenlopen tussen de natuur
volledig haar gang laten gaan en
behoud van alles wat we nu
waardevol vinden.
Waar staan de bestuurders in
deze discussie?
"Ik zou het zo zwart-wit niet
willen stellen", zegt Laport in
zijn woonkamer met uitzicht op
een ruime tuin. weiland en
sportvelden in Kloetinge. "Wij
Excursie in de
Clingepolder met
links secretaris pro
dr. P.H. Nienhuis.
Rechts dhr. Vogel,
die destijds lid van
het algemeen
bestuur was.
Voor de bioloog Nienhuis slui
ten werk en bestuurlijk bezig
Voorzitter T.A. Voge
op Neeltje Jans met
Natuurmonumentei -
voorzitter
P. Winsemius (1992
iipgm.
10
