Wandelingen door het Zeeuwse landschap: Het Sieperdaschor Het is nog maar 10 jaar gele den dat Het Zeeuwse Land schap betrokken werd bij de opstelling van een beheers plan voor de Selenapolder. De particuliere eigenaar wilde in 'samenwerking met de overheid, via een beheersovereenkomst in het gebied komen tot een aangepaste landbouwkundige bedrijfsvoering. Wat later in het seizoen maaien, de randen van de akkers niet bespuiten; kortom het bekende werk, waarbij de natuurwaarden binnen het landbouwgebeuren zoveel mogelijk worden ontzien. De Selenapolder was ontstaan in de jaren zestig, toen dwars door de schorren van Saeftinghe een leidingenstraat in de vorm van een forse zanddam werd aangelegd. Hen stuk van onge veer 100 hectare schorgebied. parallel langs de zeedijk voor de Hertogin Hedwigepolder, werd daardoor afgesnoerd van het getijderegiem van de Schelde. Weliswaar was er aanvankelijk nog een open verbinding via een smalle doorgang aan de oostkant maar daar werd op een onbewaakt moment een zomerkade aangelegd, zodat de inpoldering voltooid was. Ploegen, eggen en andere be werkingen van het land zorgden ervoor dat de sporen die het getij had achtergelaten steeds verder verdwenen, en begin jaren 80 leek het gebied in alles op de aangrenzende polders. Akkers met suikerbieten, maïs en aardappelen, afgewisseld met percelen weiland die groen zagen v an de kunstmest. Maar de vogelrijkdom was gebleven. Veel weidevogels en eenden broedden en brachten hun jongen groot in de Selena polder. zoals het gebied in de wandeling was gaan heten. Met vallen en opstaan was een situatie ontstaan waarbij natuur en landbouw samengingen, met de wederzijdse beperkingen die dat nu eenmaal met zich meebrengt. Dat sudderde zo door totdat de voorjaarsstormen Het Sieperdaschor. Ganzen en eenden zijn talrijk: vooral ii het winterhalfjaar. 20

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1993 | | pagina 20