Donateurs: "Doen jullie no^ Windmolens opnieuw ter discussie door Arnold van der Wees De stichting Het Zeeuwse Landschap leek een roepende in de woestijn toen Pieter van den Broecke twee jaar geleden aan het woord werd gelaten over windenergie. Maar inmiddels zijn de tijden veranderd. Zijn vurig pleidooi over de beperkingen van windenergie krijgt bijval. Windenergie heeft met tegenwind te kampen. Ook organisaties als Natuurmonumenten en Natuur- en Vogelwacht "Schouwen-Duiveland" nemen standpunten in die niet meer stroken met het standpunt van de Zeeuwse Milieu Federatie (ZMF). Recente ontwikkelingen, nieuwe inzichten en andere afwegingen leiden ertoe dat binnen kringen van Natuur- en Milieuorganisaties niet alles meer Koekoek één zang is. De vraag lijkt gerechtvaardigd of de wind nu echt uit een andere hoek gaat waaien. Wc rijden het weidse landschap van de Wilhelminapolder in, boven de dampende akkers staat een waterig zonnetje dat door de ochtendnevel probeert heen te breken. Langs het Goese Sas, een kanaal dat zo wegge plukt lijkt uit een boek van Cornelis Jetses, staat een rij statige populieren. In het kanaal duikt een dodaars onder. Ik probeer te voorspellen waar hij weer op zal duikenmis. In de verte staat een verstilde schaapskooi die herinnert aan een tijd dat het hier nog schor was. Na een bocht is het gedaan met de landelijkheid, een woud van masten van pleziervaartui gen en een torenhoge windmolen die daar bovenuit steekt vormen een nieuwe horizon. We rijden door tot de Oosterscheldedijk. Als we uitstap pen gaat een fazant met veel kabaal op de wieken om verderop in een bietenakker neer te strijken. Boven de dijk krijsen lawaaierige kokmeeuwen. We klimmen de dijk op en kijken zwijgend over de polder. "Wat moet je hier van zeggen, voor mij is dit sprekender dan vijf dikke rapporten", zegt Chiel Jacobusse, voorlichter van de stichting Het Zeeuwse Landschap. Het landschap is zo buitengewoon kwetsbaar, de wijdheid en openheid tekenen dit landschap. Ik weet dat dit geen dingen zijn waar je een objec tieve waarde aan toe kunt kennen. Landschappelijke waarden kun je niet in een tabel zetten. Voor mij en een aanzienlijk deel van onze achterban is Ochtendnevel in de Wilhelminapolder hier wel degelijk een fundamentele beleving in het geding." Regelmatig krijgt de stichting Het Zeeuwse Landschap telefoontjes van verontruste leden met de vraag: "Doen jullie nog wat aan die molens?". Pieter van den Broecke gaf' via het artikel "Windmolens ter discussie" (Zeeuws Landschap, 8e jaargang nr. 1de wind van voren. Hij verwees in dat artikel naar de rol van schatbewaarder, die de stichting Het Zeeuwse Landschap statutair op zich heeft genomen. Voor hem is het duidelijk, natuur en landschap vor men nog steeds het echte goud van de Delta. "Ik zie het aantal molens helaas nog steeds verder toenemen", zegt van den Broecke. "De wind molens van vroeger hadden tenminste nog een nuttig doel. Merkwaardiger wijs schijnt nog steeds niet door te dringen dat de bijdrage aan de huidi ge energiebehoefte uiterst gering is, slechts een paar procent wordt in het gunstigste geval gedekt. De prijs die daar voor betaald moet worden is veel te hoog. Zelfs op plaatsen waar sprake is van "moderne" landschap pen zoals het Sloe en Neeltje Jans is deze vorm van horizonvervuiling ontoelaatbaar. Ik zie het nut niet. Het is de waan van de dag die regeert, een typisch produkt van Haagse drammerigheid. De politiek heeft zich in de jaren '70 bang laten maken en het ziet er naar uit dat ook de nieuwe regeringspartijen te veel mee huilen in het koor. Het is beter om investeringen te doen in onder zoek naar mogelijkheden van kern fusie-energie en het oplossen van het afvalprobleem van kernenergie", aldus van den Broecke. "Het bestuur van de stichting Het Zeeuwse Landschap is niet tegen windenergie", zegt R. Zonnevylle, secretaris van de Stichting. "Een van de doelstellingen van de Stichting is het voorkomen en tegengaan van aantasting van natuur- en landschaps- schoon. In dit verband zijn er bezwa ren tegen kleine clusters windmolens die nu op een aantal plaatsen de horizon "vervuilen". Regelmatig 4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1994 | | pagina 4