searm de Hellegatpolder, de Willem Leo- poldpolder, de Van Hattumpolder en de Herdijkte Zw artepolder. Ze liggen allemaal bij bestaande natuurgebie den, waarvan de natuurfunctie door het verleggen van de zeewering versterkt kan worden. Het probleem met ontpolderen is dat we nog niet goed aan het idee ge wend zijn, zegt Leo Santbergen. We hebben immers eeuwen niets anders gedaan dan land op het water bevech ten. Daardoor is de Westerschelde ook zo'n bekneld systeem geworden, waarin voortdurend moet worden ingegrepen. Hoe meer ruimte het water krijgt, hoe groter de dynamiek is, zodat vanuit een natuuroogpunt ontpolderen de beste compensatie biedt. Maar mensen die in die polders een bedrijf hebben, die er wonen, werken of recreëren, denken daar ongetwijfeld heel anders over. Het is aan het bestuurlijk overleg Wester schelde om het draagvlak voor ont- poldering te onderzoeken. Bij de ene polder zal meer verzet rijzen dan bij andere, maar daar kan Rijkswaterstaat geen formules voor bedenken. Een vurige wens van Het Zeeuwse Landschap: het afgraven tot slikniveau en het blankzetten van de Hertogin Hedwigepolder, gooit in het rijtje ontpolderingplannen redelijk hoge ogen. De polder is minimaal be bouwd, is in handen van één eigenaar en kan als getijdegebied de bedrei ging van de wrakke gasdam helpen keren. Een nieuw stuk brak slik zou in het estuarium meer dan welkom zijn, omdat de slikken in Saeftinghe in snel tempo verdwijnen. Aan de andere kant is westelijk in het estua rium het zoute schor schaars. Het blijft een kwestie van afwegen en dat is zeker niet onze taak, zeggen de coördinatoren. Rijkswaterstaat komt binnenkort met een serie pakketten, die dan weer getoetst kunnen worden bij alle belanghebbenden. Wij zijn net zo benieuwd als iedereen naar wat er uiteindelijk uitkomt. 17

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1995 | | pagina 17