Aalscholvers zijn talrijk up de Slikken van de Heen. Als het bos onder wordt ontstaat er
mogelijk een broedkolonie
wens ongeveer gelijktijdig aanwezig,
ondanks het gegeven dat ze een sterk
verschillende manier hebben om zich
te verspreiden. Wilgen lijken met hun
vederlichte zaadpluis in staat om elke
geschikte v estigingsplaats binnen de
kortste keren te koloniseren. Maar
vlieren hebben zware bessen, die
normaliter alleen via een vogelmaag
een wat langere reis kunnen afleggen.
Alleen doordat ze enorme hoeveel
heden zaden (in casu bessen) produ
ceren kunnen dat soort planten toch
snel nieuw terrein veroveren.Intussen
voeren de laatste vertegenwoordigers
van het vroegere getijderegiem hun
bij voorbaat verloren achterhoede
gevecht. Op de bodems van droog
gevallen getijdekreken komt via uit
spoeling nog voldoende zout terecht
om zoutplanten als engels slijkgras,
zeekraal en zeeaster nog een kwij
nend bestaan te verschaffen, maar het
is een kwestie van tijd voordat ze
verdwijnen. Kokmeeuwen leken in de
steeds hoger wordende vegetatie eerst
even op te bloeien, maar inmiddels
zijn ze vertrokken naar de nieuw
aangelegde eilandjes langs de voor
oever, die overigens ook slechts tijde
lijk soelaas bieden. De toekomst op
de slikken v an de Heen is aan vossen
en reen, adelaarsvarens en engelwor
tels, kiekendieven en blauwborsten.
Beheerder Ron Brouwer aarzelt niet
als ik hem vraag wat er voor hem
aantrekkelijk is aan de Slikken van de
Heen. "Het gebied is oorspronkelijk;
en dat is de grote waarde ervan. Om
van de Slikken van de Heen te genie
ten hoefje geen verstand van natuur
te hebben. Je moet het belven; en dat
kan iedereen". In dit landschap pas
sen perfect grote grazers, zoals de
Schotse Hooglanders die er rond
lopen. "Ze hebben veel eigenschap
pen van het oerrund en je ziet bij
voorbeeld dat ze moeiteloos de kre
ken overzwemmen en heel graag
zomaar in het water staan". En on
vermijdelijk komt dan toch de man
die er wel verstand van heeft aan het
woord. "Weet je dat er in een steile
oeverwal een stuk of tien oeverzwalu-
wen gebroed hebben? En op het mo
ment barst het van de fouragerende
steltlopers. Zo zijn er volop grutto's
die zich verzamelen voor de najaars
trek. En dan al die rugstreeppadden;
moet je die ook niet noemen?
Excursies Week van het Landschap:
zaterdag 21 september 14.00 uur
Op de vlierstruiken verschijnt in het najaar massaal het Judasoor.
vVeek van het Landschap
19
