V
r
A
\L
Aberraties van bet twcestippclig lieveheersbeestje, Adalia bipunctata. 22 ab. concolor,
23 typische vorm, 24 ab. boreella, 25 ab. unifasciata, 26 ab. friederikae, 27 ab. olivieri,
28 ab. hdneli, 29 ab. annulata, 30 ab. subsexpustulata, 31 ab. transversa, 32 ab. seminigra,
33 ab. simulatrix, 34 ab. marshami, 35 ab. fraudulenta, 36 ab. similata,
37 ab. duodecimpustulata, 38 ab. hastata, 39 ab. octopustulata, 40 ab. haupti,
41 ab. subparens, 42 ab. mepbisto, 43 ab. discedens, 44 ab. lineata, 45 ab. hastatoides,
46 ab. quadrimaculata, 47 ab. interrupta, 48 ab. scmiatra, 49 ab. circumducta,
50 ab. sublunata, 51 ab. lugubris.
reusachtig vergeleken bij een trips,
een donderbeestje, want dat komt
nog niet tot één millimeter-tot-de-
derde en wat presteert dat niet? Maar
daar ging het me eigenlijk niet om,
want die veertien kubieke millimeter
lieveheersbeestje vormden één brok
leven. Die pootjes gingen zo snel
heen en weer, dat het met mijn
menselijk oog bijna niet te volgen
was. Voor zover ik het dan wel zien
kon, "knoeselde" hij niet één keer
over zijn eigen zes poten. In
volmaakte harmonie werden ze
telkens neer gezet. Gecoördineerd,
want het was niet zo dat de rechter
poten naar voor en de linker opzij
wilden bijvoorbeeld. "Dat is bij ons
toch ook zo," zegt u wellicht, "als jij
loop gaat je linkerbeen toch ook niet
ineens voor zichzelf beginnen en gaat
het opzij terwijl het rechter vooruit
wil? Normaal gesproken dan. Je denkt
er niet eens bij na!"
Licht
Helemaal akkoord, maar dat moet je
eens met zes poten proberen en het
maakt het niet minder verrassend alles
bij elkaar. Dat moet gecoördineerd
worden, ook met de andere systemen
zoals met de vleugels, want zodra het
diertje gaat vliegen, moeten de poot
jes ingetrokken en stilgehouden
worden. Zo'n motortje loopt ook
niet op niks, de bij het lopen betrok
ken spieren en de andere trouwens
ook allemaal moeten brandstof krij
gen. Die is afkomstig uit het voedsel,
maar dat is in eerste instantie een on
eigenlijke vorm van brandstof. Wat
eet zo'n beestje? Bladluizen, een ge
compliceerde vorm van brandstof, die
tot in de bouwstenen afgebroken
moet worden. Dat vraagt een che
mische fabriek ergens tussen de vier-
vijf en de twintig-dertig graden
celcius en niet bij die hoge waarden
die we bij chemische bedrijven ge
wend zijn. Afgebroken tot in de
bouwstenen moet die brandstof ge
transporteerd worden naar de plaat
sen waar zo nodig is. Dat vereist dan
weer een transportsysteem. Dan moet
de energie door verbranding vrijge
maakt worden. Dat kan zonder zuur
stof maar door den band genomen
komt dat element er wel aan te pas,
dus dat moet allereerst via een daar
toe geëigende "installatie" opgeno
men worden uit de lucht en daarna
aangevoerd worden op de plaatsen
waar het nodig is. Bij veel dieren gaan
brandstof en zuurstof langs dezelfde
weg, het bloed, bij insecten hebben
ze aparte wegen. Bij die verbranding
ontstaan behalve energie ook afval
stoffen. Dat kan in vaste of vloeibare
vorm zijn, maar ook in gasvormige
toestand. Als het één zowel als het
ander voorkomt, moeten beide afge
voerd worden -afvoeren dient sowieso
te geschieden- langs gescheiden we
gen. Dit verhaal geeft dan nog maar
een deel van de werkelijkheid weer,
maar los daarvan, die hele ingewik
kelde fabriek - of liever: dat complex
van fabrieken reageert ook nog op
prikkels van buitenaf, en van binnen
uit, maar dat laten we maar even zo.
Het diertje merkt waar het licht is of
waar dat ontbreekt. Donker bestaat
niet, donker is een gebrek aan licht.
Net als kou, die bestaat ook niet, er is
dan gebrek aan warmte, al zou je niet
zeggen dat kou niet bestaat als je op
een winterse dag je wanten vergeet
aan te doen. Goed, het beest kan
licht waarnemen en er op reageren.
Het wil erheen of vandaan. Deze hier
in ons potje wilde er nadrukkelijk
naar toe. Waarom? Ja, daar zegt u
zowat. Waar het licht is, is ook dik
wijls de vrijheid, de ruimte. Donker is
meestal ergens onder of in, maar zou
het niet verstandig geweest zijn had
ons beestje wel naar het donker ge
zocht, met dat weer buiten? Maar nu
zat hij binnen en de lichte kant van
het leven had duidelijk zijn voorkeur.
18
