Maar andere vogels kwamen ook in
hun bomen naar voedsel zoeken.
Vooral de spreeuwen en de merels.
Er kwamen steeds meer van deze
vogels en tegen de tijd dat de eieren
uitkwamen waren de bomen
kaalgegeten en zat de
koekoek onbeschut op het
nest. Er kwamen eksters
en kraaien en andere
roofvogels en aten
menige jonge koekoek
op. De koekoeken
waren boos.
Schijnheilig
Ze vroegen de vogels naar andere
bomen te gaan en daar voedsel te
zoeken, maar de vogels lachten om
de koekoek. Ze riepen: "Bouw je nest
maar in een andere boom. een eik of
een linde!, daar zit je beschut tussen
de bladeren en kunnen de roofvogels
je niet vinden! De vruchten zijn voor
iedereen, niet alleen voor
koekoeken!". Maar de koekoek was
lui. Ze dacht er niet over om haar
nest ergens anders te bouwen. Ze
wilde niet ver vliegen om voedsel te
zoeken. Toch moest er iets gebeuren
want op deze manier werd er bijna
geen koekoek meer groot. In de
winter, ergens in een ver land, nog
voor de koekoeken aan hun reis naar
hun geboorteland begonnen, beleg
den ze een vergadering en bespraken
hun probleem. "Er moet een oplos
sing voor te vinden zijn" sprak een
oude mannetjeskoekoek. "Doe nu
maar niet zo schijnheilig" zei een
vrouwtje. "Als het op broeden en
voeden aankomt zijn jullie nergens te
bekennen, het is vooral een probleem
voor de vrouwtjes.". "Toch" sprak
het mannetje, "zal ik eens gaan
praten met de uil. We kunnen nu wel
aan de grote reis beginnen, zodra we
er zijn zoek ik de uil op. Drie dagen
na de reis zien we elkaar weer in de
grote kersenboom midden in het
loofbos."
Regenkoning
Zo gebeurde het. Het mannetje
zocht de uil op en had een lang ge
sprek. Ze waren het niet eens met
elkaar. Na drie dagen waren alle
koekoeken in de kersenboom en
luisterden naar het mannetje. "De uil
zegt ons dat we moeten nestelen in
andere bomen. We moeten de vruch
ten delen. Willen we dat?". "Nee,
Koekoek!", riepen de koekoeken.
"De fruitbomen zijn van ons!". "De
uil zegt, als we niet delen, dat we dan
streng gestraft zullen worden door
prinses Lente, geloven we datr" De
koekoeken wisten niet wat ze moes
ten doen. Ze wilden niet weg uit de
fruitbomen, maar ze wilden ook niet
dat ze kaal en onbeschut tussen de
takken zaten, te kijk voor alle roof
vogels. Bovendien drong de tijd. Het
was al eind maart. Er moest snel een
oplossing komen. Ze zouden wel zien
met die straf. Wat kon zo'n prinses
Lente nou eigenlijk beginnen?
Bestond die prinses Lente wel? Ze
hadden nog nooit van haar gehoord.
De koekoeken besloten naar de fruit
bomen te gaan en daar met zoveel
koekoeken als maar mogelijk was te
gaan zitten en iedereen weg te jagen
die er kwam. Op een zonnige, win
derige dag bezetten alle koekoeken
de fruitbomen. Natuurlijk liep dit
verkeerd af. Toen de andere vogels
zagen dat de fruitbomen bezet wer
den door de koekoeken werden ze
heel boos. Ze verzamelden zich, en
onder leiding van de grootste van alle
vogels, de adelaar, verdreven ze de
koekoeken uit de fruitbomen. En niet
alleen uit de fruitbomen maar uit alle
bomen van het hele land. Nergens
kon de koekoek nog een nest bouwen.
Overal waar de koekoek neerstreek
kwamen de vogels bijeen en joegen
hem weg. Zo ging dit een aantal
jaren door. Doordat er geen koekoe
ken meer uitgebroed werden, waren
er maar weinig koekoeken meer op
de aarde, Weer verzamelden de koe
koeken zich. Ze waren ten einde
raad. "Wat moeten we toch doen"
zuchtten ze. "Zo komt er niets van
ons terecht. We zijn gedoemd tot
uitsterven." Alle koekoeken begon
nen luid klagend "koekoek, koekoek,
koekoek, koekoek! te roepen. Het
klonk zo droevig dat de regenkoning
er van moest huilen. Het begon te
regenen op de aarde, heel hard en
heel lang te regenen.
Strenge
straf
"Dit is
nou jullie
straf voor
jullie hebzucht
en egoïsme"
hoorden ze opeens
een jonge,
vriendelijke stem.
20
