Om de toekomst
van de Westerschelde
m
Thijs Kramer: "Voorgestelde natuurcompensatie blijft onder de maat"
Stichting het Zeeuwse
Landschap en de Westerschelde
Dc betrokkenheid van de stichting Het Zeeuwse
Landschap met de Westerschelde is al aanwezig
sinds de oprichting in 1936. In dat jaar werd
namelijk, naar aanleiding van het plan om de
Zwinvlakte tot een touristische boulevard vol
hotels en pensions te maken, door Nederlandse
en Belgische natuurbeschermers het internationa
le Zwincomite opgericht. Het Zwin werd veilig
gesteld door het aan de stichting als beheers-
objcct aan te bieden. Het was het eerste gebied
wat de stichting in beheer had. Doordrongen van
het feit dat de Westerschelde, die als enige rivier
arm in verbinding zal blijven met de Noordzee,
bedreigd werd door agrarische inpoldering, de
aanleg van het Schelde-Rijnkanaal, recreatief
gebruik en de chemische industrie, werd in de
jaren zestig samen met anderen de brochure 'De
Westerschelde, erfdeel van het Zeeuwse Land
schap' samengesteld. Hierin werd duidelijk de
natuurwetenschappelijke betekenis van de
natuurgebieden langs de Westerschelde uiteen
gezet. Deze brochure was een van de acties in het
kader van het doelbewust streven van de stiching
naar de verwerving en het beheer van de laatste
natuurterreinen in het estuarium. En met succes;
in 1975 kreeg de stichting het 3500 hectare
beslaande Verdronken Land van Saeftinghc in
beheer. Ook het prachtige, geheel natuurlijke
complex van platen, slikken en beginnende schor
ren in de monding van de Westerschelde, het
Hooge Platen Complex, werd in beheer verwor
ven. Door een gericht beheer bevindt zich hier
nu, naast vele zeldzame brocdvogels, de grootste
kolonie dwergstems van Nederland. Andere, klei
nere objecten die in dc loop van de jaren verwor
ven zijn, zijn de schorren en slikken voor de
Paulinapolder, de Verdronken Zwarte polder en
dc inlagen Kruispolderkaai en Hoofdplaat. Als
gevolg van vele inspanningen beheert de stichting
nu deze duizenden hectares natuurgebied in dc
Westerschelde, waardoor de belangrijkste brocd-
kolonies worden bewaakt, de schorren van Saef-
tinghe weer met schaapskudden worden beweid,
de voedselterreinen voor vogels en vissen zijn
veiliggesteld en duizenden mensen ieder jaar in
cxcursievcrband van al dit moois kunnen
genieten.
In het belang van de economische groei in België moeten
grotere schepen de haven van Antwerpen kunnen bereiken.
Hiervoor is het nodig dat de vaargeul in de Westerschelde
wordt verdiept. Door deze maatregel wordt veel schade toe
gebracht aan de natuurwaarden en gaat veel natuurgebied
verloren. Ter compensatie van dit verlies draagt de Minister
van Verkeer en Waterstaat de uiteindelijke verantwoorde
lijkheid voor een natuurherstelplan. Bij de totstandkoming
hiervan zijn veel organisaties en instanties betrokken,
bijvoorbeeld natuurbeschermingsorganisaties. Eén van de
actief betrokkenen, Thijs Kramer van de Zeeuwse Milieu
federatie, vertelt in dit interview meer over deze problema
tiek en het standpunt van de natuurbeschermingsorganisaties
hierin.
Thijs, op welke wijze en hoe lang al
ben je betrokken bij het 'Verdrag
inzake de verruiming van de vaarweg
in de Westerschelde'?
"Het Koninkrijk der Nederlanden
draagt zorg voor dc voorbereiding en
uitvoering van dc herstelwerkzaam
heden in verband met het verlies van
natuurwaarden. Deze natuurherstel-
projekten dienen te worden voorbereid
in overleg met de betrokkenen zoals de
Provincie, dc betrokken gemeenten, dc
Waterschappen en natuurlijk ook dc
natuurbeschermingsorganisaties. Van -
uit deze laatst genoemde groepering
ben ik één van de mensen die er het
nauwst bij betrokken is. Dc betrokken
heid met dc Schelde is er al sinds mijn
aanstelling bij dc Milieufederatie, zo'n
vijftien jaar geleden. Toen werd er
door deze organisatie veel ondernomen
om de Westerschelde wat meer aan
dacht te geven, vooral betreffende de
vervuiling. Wij hebben toen bijvoor
beeld een studiedag georganiseerd om
aandacht te vragen voor de Schelde-
problematiek. De aandacht was destijds
vooral gericht op dc Oostcrschelde cn de
andere Zeeuwse wateren, terwijl dc
Westerschelde één van de belangrijkste
natuurgebieden van Nederland is, met
de unieke overgang van zout naar
brak naar zoet water, een wetland van
internationaal belang en een van de
gaafste grootschalige estuaria van
Europa
Kale slikken met een rijk bodemleven worden als gevolg van de verdieping steeds schaarser in
de Westerschelde.
C.A.
7