Zeehonden in de Delta, een overzichtsrapport Tegenwoordig vragen mensen zich soms af waar de zeehonden in de Delta vandaan komen en of ze het hier wel naar hun zin hebben. Ze zijn vergeten dat de Gewone Zeehond (Phoca Vitulina) bij uitstek thuis hoort in dit estuariene gebied en hier ook al tijd al voorkwam. Het aantal voorkomende dieren is in de laatste decennia echter zeer minimaal ver geleken met de aantallen uit het begin van deze eeuw. Begin jaren '80 dachten veel mensen zelfs dat de zeehond in de Delta uitgestorven was. Een combinatie van vervuiling, bejaging en verstoring door de uitvoering van de Deltawerken hebben vermoedelijk geleid tot deze afname in de jaren zestig en zeventig. Thans is de jacht al jaren ge stopt, de vervuiling sterk teruggedrongen en de Deltawerken zijn klaar waarbij nieuwe zandbanken zijn ontstaan. De vraag die volgt is; hoe gaat het momenteel met de zeehonden? Sinds 1975 worden door het Rijksinstituut voor Kust en Zee (RIKZ) maandelijks vliegtuigtellin gen van vogels in de Delta uitgevoerd, waarbij ook de daar voorkomende zeehonden worden geteld. Door tijdens een getij de gehele Delta op zeehonden te tellen worden dubbeltellingen voorkomen. Sinds 1996 wordt in de periode juli - september niet maandelijks maar zelfs een keer per twee weken geteld. De ene keer door mede werkers van het RIKZ en de andere keer door medewerkers van de provincie Zeeland. Hierdoor wordt een nauwkeuriger beeld van de ontwikke ling van de zeehondenstand verkregen. Het rapport "Zeehonden in de Delta" dat zojuist is uitgekomen beoogt de tot nu toe verzamelde kennis over de aantallen zeehonden in de Delta, met name de verandering in de afgelopen veertien jaar (1984-1997), een ruimere bekendheid te geven. Dit om een bijdrage te leveren aan een verantwoord integraal waterbeheer in de Delta en te komen tot een duurzaam (eco)systeem. In het Beleidsplan Westerschelde wordt als doel gesteld te streven naar een estuarium met een levensvat bare populatie van de zeehond die er van nature thuishoort. Ook het Beleidsplan Oosterschelde spreekt over de versterking van de natuurlijke waarden, waaronder de zeehond. En tenslotte streeft men in het Integraal Beleidsplan Voordelta naar een levensvatbare populatie. Aan alle kanten is er de wens tot een herstel van de zeehonden- populatie. Daarbij gaat het niet alleen om de bescherming van de zeehond als bedreigde soort maar om het hele ecosysteem. Ecu jonge zeehond wordt nn opvang in Pieterburen weer vrijgelaten. worden zijn ze liet meest kwetsbaar. Van drie uur voor, tot drie uur na laagwater is het meest verstoringsgevoelige tijdstip. Als de zeehonden verstoord worden en te water gaan, kunnen de jongen gemakkelijk hun moeder kwijt raken en ze spoelen dan aan als "huiler". Ook in de Westerschelde zijn de laat ste jaren diverse huilers aangetroffen en dat is behoorlijk verontrustend als je realiseert dat er in de Westerschel de maar jaarlijks één a twee jongen geboren worden. Het hoeft dan overigens niet perse om dieren uit de Westerschelde zelf te gaan. Zoals gezegd is er uitwisse ling met de groepen uit de Voordelta en de Oosterschelde. Wat Zandstra tijdens de tellingen ook constateert is een toenemende recre atie op de Platen van V'alkenisse. Dat kan voor de zeehonden een probleem worden als er niet terdege rekening gehouden wordt met hun favoriete plekken in de gevoelige perioden. De terugkomst van de zeehonden betekent voor Het Zeeuwse Land schap werk aan de winkel. Al eerder heeft onze Stichting bij het Rijk (Dienst der Domeinen) aangedron gen op overdracht van het beheer van de Platen van Valkenisse. Er zijn immers allerlei oecologische relaties met Saeftinghe. Steltlopers die voed sel zoeken op de Platen verblijven tijdens hoog water voor een deel in Saeftinghe, en het kale slik, wat in Saeftinghe als gevolg van de vaargeul verdieping en de verzanding steeds schaarser wordt, is hier nog in over vloed te vinden. Voor de zeehonden zou de rijke visstand in de geulen van Saeftinghe wel eens een rol gespeeld kunnen hebben om zich juist hier te vestigen. Beheer van een gebied als de Platen van Valkenisse betekent onder meer het instellen van rustgebieden en het aanbrengen van een zonering. Om hieraan gestalte te kunnen geven is onder meer de aanschaf van een patrouilleboot en een gerichte voor lichtingscampagne over de zeehonden in de Westerschelde noodzakelijk. De Nationale Postcodeloterij gaat er financiëel de schouders onder zetten om een en ander van de grond te tillen. Als alles meezit wordt Saefting he straks uitgebreid met een uitge strekt zeehondenreservaat. ringen li

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1998 | | pagina 11