gen kelkblaadjes zijn ook te vinden
bij de behaarde boterbloem; een
soort die voor onze contreien min of
meer kenmerkend is. De behaarde
boterbloem heeft een sterke voorkeur
roor een wat brakkig milieu. Het kan
zijn dat de bodem op de groeiplaats
brak is, maar de plant heeft ook ge
noeg aan salt-spray; minuscule drup
peltjes zeewater die met de wind in
het kustgebied worden meegevoerd.
Giftig
Net als andere boterbloemen is de
behaarde boterbloem giftig voor
mens en dier. Het is om die reden
dat weilanden helemaal overdekt
kunnen zijn met boterbloemen. Het
grazende vee mijdt de boterbloemen,
en omdat ze met rust gelaten worden
kan hun aantal voortdurend verme
nigvuldigen. Een oude boerenrcme-
die om het aandeel van de boterbloe
men terug te dringen is het hooien
van het weiland. De concurrentie
verhouding met grassen en andere
planten wordt dan een beetje recht
getrokken en de afgemaaide boter
bloemen kunnen verdrongen worden
door grassen, klavers en andere
planten die het vee wel opeet.
Langs de waterkant
Bedelaars wisten vroeger de giftigheid
van boterbloemen handig uit te bui
ten. Ze smeerden zich in met een
aftreksel van de blaartrekkende boter
bloem en kregen daardoor huiduit
slag en blaren. Op die manier slaag
den ze erin om er meelijwekkend uit
te zien en de mensen makkelijker
geld uit de zak te kloppen. De blaar
trekkende boterbloem komt alge-
trneen voor langs slootkanten en staat
dan veelal met de voeten in het
water. De plant heeft een grote be
hoefte aan voedingsstoffen zoals fos-
ifaat en ammoniak, en daarom gedijt
ze het beste in min of meer vervuilde
sloten.
Andere boterbloemen van de water
kant krijgen in voedselrijk water juist
nauwelijks kansen. De egelboter
bloem is in Zeeland vrijwel beperkt
tot de duinstreek en de zandige rand
van Zeeuws-Vlaanderen, hoewel de
plant ook een enkele keer langs
kreken of in inlagen in de polders
opduikt.
Nog veel zeldzamer is de grote boter
bloem. Die is aangewezen op plaatsen
waar schoon, zoet kwelwater aan de
oppervlakte komt en zo'n situatie is
bij ons zo zeldzaam dat het aantal
groeiplaatsen op de vingers van één
hand te tellen valt.
Tot slot is er dan nog de gulden
boterbloem; een zogenaamde stinsen-
plant. De gulden boterbloem is
enkele eeuwen geleden als sierplant
geïntroduceerd op landgoederen
langs de binnenduinrand. In ons
eigen landgoed Ter Hooge is de
gulden boterbloem in het voorjaar
massaal te vinden. Op onze speciale
boterbloemenexcursie zullen we zeker
niet al de genoemde soorten tegen
komen. Maar meer dan de helft moet
wel haalbaar zijn. Een aan boterbloe
men gewijde excursie voor donateurs
wordt gehouden op zaterdag 13 juni
om 10.00 uur in het noordelijk deel
van de Yerseke Moer.
Degulden boterbloem is als stïnsenplant op
landgoeden te vinden.
Het vertrekpunt staat aangegeven
op het kaartje bij dit artikel.
Natuurlijk krijgen ook allerlei
andere planten volop de aandacht.
De behaarde boterbloem; typerend voor licht brakke graslanden.
5
