Kinderexcursie
Het soort waardplant levert, in com
binatie met de vorm van de gal vol
doende informatie op om te bepalen
welke galveroorzaker aan de gang
geweest is.
Braakballen
Speuren naar sporen doe je met alle
zintuigen. Een vossenburcht is dui
delijk te ruiken, net zo goed als het
nest van een bunzing. De rupsen van
de wilgenhoutvlinder leven binnenin
de stam, maar door de doordringen
de terpentijngeur die ze verspreiden
zijn ze toch niet al te moeilijk op te
sporen. Veel dieren markeren hun
territorium met een "geurvlag"; en
dat is precies wat we zien gebeuren
als een hondje tegen elke boom
langs de straat even staat te piesen.
Sporen van vogels zijn ook veel
meer dan alleen de afdruk van de
poten in natte slik of verse sneeuw.
De holte van een specht, de smidse
van een lijster en de begraven eikels
van een Vlaamse gaai zijn een paar
bekende voorbeelden.
Braakballen vormen voor spoorzoe
kers een buitengewoon dankbaar
onderwerp. Je slaat twee vliegen in
één klap: aan de vorm en de inhoud
van een braakbal kun je bepalen van
welke vogel die afkomstig is. Maar
dikwijls is de inhoud van een braak
bal ook nog geschikt om verder uit
te vlooien wat de vogel gegeten
heeft. Schedels en botten van mui
zen en spitsmuizen, schelpenresten
en zelfs ringen van gevangen vogels
kun je in zo'n braakbal aantreffen.
Niet alleen uilen, maar ook roofvo
gels, meeuwen en ijsvogels produ
ceren braakballen. Natuurlijk zijn in
deze korte inleiding lang niet alle
diersporen de revue gepasseerd.
Het slijmspoor van een tuinslak, een
spinnenweb, keutels van allerlei
zoogdieren en nog veel meer. En wie
weet treffen we toch zo'n ochtend
met verse sneeuw, waarop je stom
verbaasd staat van het aantal mui
zensporen en waarbij je op de meest
onverwachte plaatsen reeën- of vos-
sensporen aantreft.
Onze diersporenexcursie wordt vooral
een ontdekkingstocht.
Op zaterdag 27 februariom 10.00 uur
starten we vanaf het koetshuis op
het landgoed Ter Hooge bij Middel
burg. We gaan voor minstens 25 ver
schillende diersporen op deze excur
sie. U komt toch ook?
Landgoed Ter Hooge is een kasteel met daaromheen een bos, een park met een
vijver en aan de randen akkers en weilanden, je kunt veel verschillende soorten
dieren tegenkomen als je daar loopt. Maar ook als de dieren er niet zijn tijdens een
wandeling kun je toch te weten komen dat zij er leven en er geweest zijn. Dat zie je
aan sporen. Tijdens de donateursexcursie op zaterdag 27 februari is er een speciale
"kindersporenspeurtocht". We gaan speuren naar sporen en doen daar allerlei leuke
dingen mee. Het maakt niet uit hoe oud je bent, als je er zin in hebt ben je welkom!
Bij sporen denk je misschien meteen aan een pootafdruk. Dat noemen we een prent.
Op Ter Hooge kun je prenten vinden van bijvoorbeeld konijnen of reeën. Je kunt
eraan zien welke kant de ree opgelopen is en hoe snel ze gelopen heeft. Als we
duidelijke pootafdrukken tegenkomen, gaan we er met gips een afdruk van maken,
zodat je de prent thuis kan laten zien. Een ander soort sporen zijn vraatsporen. Aan
takken kan geknabbeld zijn door een konijn, haas of muis. Maar muizen knabbelen
ook aan vruchten en nootjes, zoals kastanjes. Ook vogels laten vraatsporen achter.
De lijsters die op Ter Hooge leven eten graag slakken. Om die te kunnen pakken
slaan ze de slakkenhuisjes kapot. Een bijzonder vogelvraatspoor dat je op Ter Hooge
tegen kunt komen is een hakspoor van een specht. Een specht klemt denneappels en
hazelnoten tussen de spleten in de bast van een boom, zodat hij makkelijk in die
vruchten kan pikken. Andere vogelsporen waar we naar gaan speuren zijn veren.
Misschien vinden we een zwart-witte veer van een ekster, of een hele mooie blauw-
gestreepte van een vlaamse gaai. We kunnen ook weten dat er dieren geweest zijn
als we poep vinden. Een drol van een egel, of een hoopje keutels van een konijn.
We gaan onderzoeken wat de dieren gegeten hebben door de onverteerbare resten in
de poep te bekijken. Als bijvoorbeeld een lijster bessen gegeten heeft, is de poep paars
of rood en kunnen we er pitjes in zien zitten.
Trek daarom op 27 februari laarzen en kleren aan die vies mogen worden en ga met
papa, opa of tante mee naar de sporenexcursie op Ter Hooge. Wij lopen een andere
route dan de grote mensen, maar komen wel op dezelfde tijd terug.
Carolien Abrahamse.
