REE OP DE SLIKKEN VAN DE HEEN DOOR CAROLIEN ABRAHAMSE 13 Toen de maker van deze schitterende opname zich op de Slikken van de Heen bevond tellen stond hij ineens oog in oog met een andere bewoner van dit gebied. Dat gebeurde Jan vrijwilliger actief bij de Stichting Het Zeeuwse Landschap. de wintermaanden verzamelen ze zich in groepjes. "Vanwege de tegenwind merkten zij mij pas heel laat op, zo dat ik deze opname kon maken. Aan de stand van de oren zie je dat deze ree een gevaar signaleert, en op het punt staat om weg te vluchten, wat spoedig gebeurde. Bij het weglopen valt de spiegel, de witte vlek op hun achterlijf, voor ons mensen op. Ze zouden dus beter kunnen blijven staan, want ze hebben een uitsteken de schutkleur!" Daardoor zijn ze goed aangepast aan het parkachtige land schap van de Slikken van de Heen, het biotoop dat de voorkeur heeft van reeën. Vooral afgewisseld met ak kers en weilanden. Jan ziet de reeën dan ook nogal eens op de omliggen de landerijen. Vanuit die gebieden zijn de reeën waarschijnlijk over ko men zwemmen. Ze leven hier al sinds het ontstaan van dit zoetwatergebied, na het gereedkomen van de Philips- dam in 1986. "Reeën verblijven het hele jaar in hetzelfde gebied. Op de Slikken van de Heen leven er in ieder geval negen, maar een aantal van vijftien wordt heel goed mogelijk ge acht". Hoe is de samenleving met de Schotse Hooglanders? "Prima. Zij ma ken op een heel andere manier ge bruik van het gebied. Het zijn geen concurrenten van elkaar. In tegendeel; ik zie beide soorten weieens tussen elkaar staan!". "Naast mijn werk ben ik graag in de natuur. Ik ben lid van de natuurvere- niging Tholen, zit in de roofvogel- werkgroep, voer een project uit bij SOVON en zet me in voor de vogel telling in het Krammer-Volke rak. Mijn hobby fotografie kan ik goed met deze werkzaamheden combineren". Een ree fotograferen is niet makkelijk, want de geur van mensen kunnen zij op hele grote afstand ruiken. Dan slaan ze snel op de vlucht. "Hier stond ik echter maar op ongeveer 100 meter afstand van een groepje van vier reeën, even later zag ik enkele meters ernaast nog twee exemplaren staan". Reeën leven solitair, maar in om vogels te Putters, als

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 1999 | | pagina 13