behoorden zeewerende dijken en het
was bekend dat het Waterschap die
graag wilde verwerven. Uiteindelijk
vond er een ruil plaats met het
Waterschap, waarbij de uit natuur
wetenschappelijk oogpunt waarde
volle buitendijkse gronden geruild
werden voor zeewerende dijken die
voor het Waterschap belangrijk
waren.
Met enige trots haalt Willems een
grafiek voor de dag waarin de
uitbreiding van het terreinbezit in de
loop der jaren gevisualiseerd wordt.
De gemiddelde groei bedraagt over
de afgelopen decennia ongeveer 300
hectare per jaar, terwijl de door de
overheid om financiële redenen
ingestelde aankooplimiet uitgaat van
85 hectare per jaar.
Onafhankelijkheid
"In de jaren tachtig brak bestuurlijk
het besef door dat een al te grote
afhankelijkheid van overheids
subsidies op gespannen voet zou
kunnen staan met een zelfstandige
koers van Het Zeeuwse Landschap".
Vanaf het 50-jarig jubileum in 1986
werd een aantal grote akties gevoerd
om de achterban te verbreden. Met
succes: het aantal donateurs steeg
sindsdien met vele honderden pro
centen. Niet alleen van belang voor
financiële onafhankelijkheid, maar
ook uit een oogpunt van maat
schappelijk draagvlak voor de doel
stellingen van de Stichting. Het
Zeeuwse Landschap behoort, uit
gedrukt in percentage van de bevol
king, tot de Landschappen met de
grootste achterban onder de bevol
king. Voor verdergaande financiële
onafhankelijkheid waren de contac
ten met particuliere fondsen als het
Prins Bernhard Fonds, het VSB Fonds
en de Nationale Postcodeloterij van
groot belang. Vooral bij de contacten
met de NPL speelde Willems ook
landelijk een belangrijke rol.
"Ons streven werd om de afhankelijk
heid van overheidssubsidies terug te
brengen tot minder dan vijftig pro
cent. Donateurs, fondsen, sponsors
en legaten hebben ervoor gezorgd
dat die limiet inmiddels gehaald is.
Het Koetshuis op landlust.
In 1979 omgebouwd tot hoofdkantoor
van de Stichting.
Zoveel steun, vanuit alle geledingen
van de maatschappij schept natuur
lijk ook de nodige verplichtingen. "|e
moet laten zien waar je mee bezig
bent, en het publiek van de natuur
laten meegenieten zoveel het maar
kan" aldus Willems. Onder zijn
leiding ontwikkelde Het Zeeuwse
Landschap een netwerk van natuur-
gidsen die vrijwel dagelijks groepen
van geïnteresseerden rondleiden in
de natuurgebieden van Het Zeeuwse
Landschap. "Die vrijwilligers vormen
een enorme steun in de rug, het zijn
in feite de ambassadeurs van onze
Stichting".
Toekomst
Over zijn eigen toekomstplannen
heeft Willems nog geen duidelijk
beeld voor ogen. Momenteel werkt
hij op projectbasis voor de Unie van
Landschappen en er is van verschil
lende kanten een uitnodiging om zijn
kennis en expertise beschikbaar te
stellen voor het internationale
natuurbeschermingswerk. Hij heeft
nog geen beslissing genomen.
"Eigenlijk is het voor het eerst dat
we hier thuis in Kortgene eens van
onze eigen woonomgeving kunnen
genieten".
Maar zo vaag als de eigen plannen
zijn, zo concreet is Robert Willems
over de toekomst van de Stichting.
"Het gaat erom dat de nu aanwezige
ruimte wordt benut om de hoofd
doelstellingen verder gestalte te
geven. Aankoop en beheer blijven de
belangrijkste taken van Het Zeeuwse
Landschap. Om ze goed uit te voeren
moet er ook blijvend gewerkt worden
aan een breed draagvlak onder de
Zeeuwse bevolking".
Ik mag niet weg voordat Robert
Willems nog iets gezegd heeft over
"zijn" mensen. "Alles wat er bereikt
is, kon alleen bereikt worden dankzij
hun inzet en professionaliteit. Zeker
de laatste jaren is een aanpassing
van het personeelsbestand wat
achtergebleven bij de sterke groei
van de organisatie. De noodzaak om
de organisatie aan te passen doet
zich bij een sterk groeiende club als
Het Zeeuwse Landschap regelmatig
gelden. Zowel qua aantal als voor
wat betreft het kennisniveau heeft de
Stichting af en toe een flinke injectie
nodig om de ontwikkelingen
adequaat te blijven volgen. Ik ben
blij dat de professionele hulp van
een organisatiebureau is ingeroepen
om daaraan gestalte te geven".
3,5
Percentage leden per aantal inwoners van de Provincie
3
2,5
2
r
1,5
1
-
0,5
0
