INTERVIEW MET
MARTEN HEMMINGA
DOOR MIEKE VAN DER JAGT
De ni<
suwe directeur van de stichting Het Zeeuwse Landschap heet Marten Hemminga. Hij is 45 jaar
geleden geboren in Vlaardingen, kreeg zijn opleiding aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en promoveerde
op een onderzoek naar de stofwisseling van poelslakken. Veertien jaar geleden kwam hij naar Zeeland, vestigde
zich in Wemeldinge en ging werken als onderzoeker bij wat toen nog het Delta Instituut heette.
Nu staat in Yerseke het Centrum
voor Estuariene en Mariene
Oecologie (CEMO), onderdeel van
het Nederlands Instituut voor
Oecologisch Onderzoek (NIOO). Om
directeur van het Landschap te
worden, gaf Marten Hemminga zijn
baan als werkgroepleider op. Hij
coördineerde bijna 10 jaar het onder
zoek aan kustvegetaties. In 1997
werd hij benoemd als bijzonder
hoogleraar aan de Katholieke
Universiteit Nijmegen, op de leer
stoel Estuariene Oecologie. Deze
parttime positie zal hij het komende
jaar nog combineren met zijn werk
bij het Landschap.
"Ik wilde altijd graag marien bio
loog worden, maar om pragmatische
redenen kwam het daar niet van.
Dat ik gepromoveerd ben op de
stofwisseling van een zoetwaterslak
heeft echter niet kunnen verhin
deren dat ik toch in het mariene
onderzoek terecht ben gekomen. Bij
het CEMO heb ik onderzoek gedaan
over de hele wereld. De laatste
jaren was ik weliswaar vooral coör
dinerend en sturend bezig, maar ik
ben altijd nauw betrokken gebleven
bij het praktische werk in het veld."
Dat wordt nu wel een grote ver
andering. Onderzoekers zijn op
een meer objectieve manier met
de natuur bezig. Bij het Zeeuwse
Landschap zal het subjectiever
worden.
"Het gaat bij de natuurbescherming
natuurlijk primair om het veilig
stellen van natuurwaarden en niet
om het meten en doorgronden van
processen die in de natuur verlopen.
Marten
Hemminga,
de nieuwe
directeur van
Het Zeeuwse
Landschap.
(Willem Mieras)
