LANDSCHAP
Zeldzame dijkplant na meer
dan een halve eeuw terugge
vonden
De kleinbloemige salie, een wilde
plant die lange tijd als uitgestorven
te boek stond, is deze zomer in
'OL.nAr j
Na het overlijden van De Candolle
kwamen zijn aantekeningen over de
vondst in het bezit van de negen-
tiende-eeuwse botanicus F.W. van
Eeden; vader van de bekende litera
tor Frederik van Eeden. Die wendde
zich tot jonkheer mr. De Jonge van
Ellemeet te Oostkapelle met het ver
zoek om verschillende beoefenaars
der botanie in Zeeland te vragen om
naar de verbena-achtige salie uit te
kijken. In 1879 werd de zeldzame
plant herontdekt door de Zeeuwse
botanicus A. Walraven. Hij verzamel
de herbariummateriaal, dat vervol
gens dienst deed als basis voor een
afbeelding in de Flora Batava in 1881.
De plant werd later een aantal keren
in Zeeland teruggevonden, onder
meer in de omgeving van Ritthem.
Buiten Zeeland werden enkele groei
plaatsen ontdekt langs de IJssel, in
de omgeving van Hummeloo. De laat
ste vondst in Nederland dateert uit
1948. Ook in België en Luxemburg
wordt de plant als uitgestorven
beschouwd.
Natuurgebied Vossekaai (Chiel
Jacobusse)
fen de salie aan in 1981, maar de
soort werd toen - waarschijnlijk ten
onrechte - opgetekend als veldsalie.
Het Zeeuwse Landschap is van plan
om de typisch Zeeuwse dijkplant met
extra zorg te behandelen. Het aantal
aanwezige planten zal jaarlijks wor
den bijgehouden en bovendien wordt
er een nader onderzoek ingesteld
naar de meest gewenste beheers-
Kleinbloemige Zeeland teruggevonden. Awie de
salie (Chiel Zwart medewerker van Het Zeeuwse
jacobusse) Landschap trof ruim twintig exempla
ren van de kleinbloemige salie aan in
het natuurgebied Vossekaai in West-
Zeeuws-Vlaanderen. Het Zeeuwse
Landschap is bijzonder blij met de
vondst.
De kleinbloemige salie is een plant
van droge, grazige plaatsen, zoals
die op de Zeeuwse bloemdijken te
vinden zijn. De plant, die vroeger
ook als artsenijgewas in gebruik was,
werd in Zeeland voor het eerst ge
vonden in 1799 door de beroemde
botanicus De Candolle. Hij vond de
plant in of bij de Walcherse duinen.
De ontdekking in West-Zeeuws-
Vlaanderen betreft waarschijnlijk een
allang bestaande groeiplaats. Dat
blijkt uit het tamelijk grote aantal
exemplaren, maar wat speurwerk in
de archieven leverde ook een eerdere
vondst op exact dezelfde plaats op.
Medewerkers van de toenmalige
Provinciale Planologische Dienst trof-
maatregelen om de groeiplaats in
stand te houden. De huidige groei
plaats ligt op een plek waar in het
recente verleden meermalen grond
verplaatsing heeft plaatsgehad. Het
is niet onwaarschijnlijk dat daarbij
een oude zaadvoorraad in de bodem
is aangeboord. Van planten als de
kleinbloemige salie is bekend dat de
oliehoudende zaden soms meer dan
100 jaar kiemkrachtig kunnen blijven.
Chiel Jacobusse