LANDSCHAP Zeldzame dijkplant na meer dan een halve eeuw terugge vonden De kleinbloemige salie, een wilde plant die lange tijd als uitgestorven te boek stond, is deze zomer in 'OL.nAr j Na het overlijden van De Candolle kwamen zijn aantekeningen over de vondst in het bezit van de negen- tiende-eeuwse botanicus F.W. van Eeden; vader van de bekende litera tor Frederik van Eeden. Die wendde zich tot jonkheer mr. De Jonge van Ellemeet te Oostkapelle met het ver zoek om verschillende beoefenaars der botanie in Zeeland te vragen om naar de verbena-achtige salie uit te kijken. In 1879 werd de zeldzame plant herontdekt door de Zeeuwse botanicus A. Walraven. Hij verzamel de herbariummateriaal, dat vervol gens dienst deed als basis voor een afbeelding in de Flora Batava in 1881. De plant werd later een aantal keren in Zeeland teruggevonden, onder meer in de omgeving van Ritthem. Buiten Zeeland werden enkele groei plaatsen ontdekt langs de IJssel, in de omgeving van Hummeloo. De laat ste vondst in Nederland dateert uit 1948. Ook in België en Luxemburg wordt de plant als uitgestorven beschouwd. Natuurgebied Vossekaai (Chiel Jacobusse) fen de salie aan in 1981, maar de soort werd toen - waarschijnlijk ten onrechte - opgetekend als veldsalie. Het Zeeuwse Landschap is van plan om de typisch Zeeuwse dijkplant met extra zorg te behandelen. Het aantal aanwezige planten zal jaarlijks wor den bijgehouden en bovendien wordt er een nader onderzoek ingesteld naar de meest gewenste beheers- Kleinbloemige Zeeland teruggevonden. Awie de salie (Chiel Zwart medewerker van Het Zeeuwse jacobusse) Landschap trof ruim twintig exempla ren van de kleinbloemige salie aan in het natuurgebied Vossekaai in West- Zeeuws-Vlaanderen. Het Zeeuwse Landschap is bijzonder blij met de vondst. De kleinbloemige salie is een plant van droge, grazige plaatsen, zoals die op de Zeeuwse bloemdijken te vinden zijn. De plant, die vroeger ook als artsenijgewas in gebruik was, werd in Zeeland voor het eerst ge vonden in 1799 door de beroemde botanicus De Candolle. Hij vond de plant in of bij de Walcherse duinen. De ontdekking in West-Zeeuws- Vlaanderen betreft waarschijnlijk een allang bestaande groeiplaats. Dat blijkt uit het tamelijk grote aantal exemplaren, maar wat speurwerk in de archieven leverde ook een eerdere vondst op exact dezelfde plaats op. Medewerkers van de toenmalige Provinciale Planologische Dienst trof- maatregelen om de groeiplaats in stand te houden. De huidige groei plaats ligt op een plek waar in het recente verleden meermalen grond verplaatsing heeft plaatsgehad. Het is niet onwaarschijnlijk dat daarbij een oude zaadvoorraad in de bodem is aangeboord. Van planten als de kleinbloemige salie is bekend dat de oliehoudende zaden soms meer dan 100 jaar kiemkrachtig kunnen blijven. Chiel Jacobusse

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2000 | | pagina 20