TIEN AANBEVELINGEN
VOOR EEN AANTREKKELIJK
LANDSCHAP
DOOR MARTEN HEMMINGA
H
Zoals in het vorige artikel is uiteengezet, zijn versterking van de ruimtelijke structuur van het
buitengebied en het actief begeleiden en regisseren van bouwactiviteiten de twee hoofdlijnen die de
Landschapsvisie Zeeland aanbeveelt voor het handhaven van de landschappelijke kwaliteiten van de provincie.
Die hoofdlijnen worden uitgewerkt in een tiental beleidsaanbevelingen, die hieronder aan de orde komen.
Voor versterking van de ruimtelijke
structuur doet de Landschapsvisie
vijf specifieke beleidsaanbevelingen:
1. Ontwikkel een land
schappelijk netwerk
In het vorige artikel is uitgebreid
beschreven dat de aanleg van een
landschappelijk netwerk, gebruik
makend van het stelsel van dijken,
watergangen en kreken in de pro
vincie, dé manier is om een paar
vliegen in één klap te slaan: het
landschap wordt er aantrekkelijker
door, de natuur profiteert, de recreatie
heeft er baat bij en de boeren kunnen
er met allerlei initiatieven op inhaken.
Kortom, zo'n netwerk geeft een in
meerdere opzichten belangrijke impuls
aan het Zeeuwse platteland.
2. Begrens de open ruimte
van Zeeland als Nationaal
Landschap
De mogelijkheid om landschappelijk
waardevolle en karakteristieke regio's
de aanduiding Nationaal Landschap
te geven, is als nieuw element opge
nomen in de Vijfde Nota Ruimtelijke
Ordening die minister Pronk dit voor
jaar heeft uitgebracht. In een Nationaal
Landschap staat behoud en ontwik
keling van de kwaliteit van het land
schap voorop. Stichting Het Zeeuwse
Landschap en de Zeeuwse Milieufede
ratie zien grote voordelen in de
aanwijzing van Zeeland als Nationaal
Landschap. Zo'n aanwijzing zorgt
ervoor dat er bij elk plan heel goed
gekeken wordt naar de gevolgen voor
het landschap, en tegelijk betekent
het dat het Rijk financieel helpt bij
de versterking en ontwikkeling van
het buitengebied. Het is bijvoorbeeld
heel goed mogelijk dat het Rijk mee
helpt bij het aanleggen van het land
schappelijk netwerk, met alle positieve
gevolgen voor landschap, natuur,
landbouw en recreatie!
3. Zeeland eilandenrijk:
herstel grote historische
kreken en geulen
Het Zeeuwse land is voor een groot
deel in de laatste duizend jaar tot
stand gekomen, in een wisselwerking
tussen natuur en mens. Eilanden
groeiden door inpolderingen aan
elkaar en vielen soms ook weer
uiteen. Na de wateroverlast die
Nederland door overvloedige
regenval de afgelopen jaren heeft
gehad, wil de overheid dat er meer
opvangruimte komt voor zoet water.
Door oude kreken en geulen weer
meer ruimte te geven, kan aan die
wens tegemoet worden gekomen, én
tegelijk wordt de eilandgeschiedenis,
de cultuurhistorie van het Zeeuwse
land, weer beter zichtbaar gemaakt.
De herstelde kreken en geulen
passen natuurlijk ook prima in het
landschappelijk netwerk: ze vormen
er een belangrijke aanvulling op.
4. Ontwikkel uitgestrekte
en gevarieerde natuurland
schappen
Grote natuurgebieden zijn voor
mensen bij uitstek de gebieden om
natuur te beleven en rust te ervaren.
De versnippering van natuurgebieden
en het verlies van variatie in het
Verbrede dijkzones (droge en natte variant) maken deel uit van het landschappelijk netwerk en betekenen een belangrijke impuls
voor de instandhouding van de kwaliteit van het Zeeuwse landschap. (Marten Hemminga)
