Een veerooster in de Kievittepolder. (Fred Schenk) want de Oudelandsche Polder en de Kievittepolder zijn door middel van oversteekplaatsen met elkaar verbonden. In de zomermaanden wordt het gebied druk bezocht door toeristen, die gebruik maken van de weg tussen de twee poldertjes en het wandelpad door de Kievittepolder. Door middel van voorlichtingsbordjes informeren we de mensen over het gebied. Op zo'n bordje kunt u het volgende lezen: "U gaat nu een natuurgebied binnen waar Schotse Hooglanders grazen. Zij helpen ons bij het beheren van het landschap. In dit gebied kunt u de grazers vanaf 1 september 2001 dicht bij of zelfs op de weg aantreffen. Als u de dieren niet stoort en honden aangelijnd houdt, zullen ze u niet benaderen en kunt u uw weg normaal voortzetten. Grote grazers U heeft ze ongetwijfeld wel eens ergens gezien - Schotse Hooglanders. Vriendelijke, wat schuwe die ren die ervoor zorgen dat er niet meer gemaaid hoeft te worden. Door hun onafhankelijkheid zijn ze breed inzetbaar. Een dierenarts is zelden nodig, meestal brengen alleen de wettelijke controles de dierenarts naar het gebied. Zij komen uit de streek die hun naam aangeeft - de Schotse Hooglanden. Hun geschiedenis is te traceren tot in de zestiende eeuw. Van de tijd daarvoor zijn geen gegevens bekend, wel staat vast dat het om een heel oud type rund gaat. Het is een betrekkelijk klein rund, ze zijn gehard en kunnen ook onder barre omstandigheden hun kostje bij elkaar scharrelen. De dieren blijven ook 's winters buiten. Dit sobere ras is zelfredzaam en de dieren verkiezen van nature schraler gras en hooi als voed sel. De ervaring met deze dieren heeft ons geleerd dat ze een minimum aan verzorging nodig hebben. In de winter wordt alleen bijgevoerd wanneer dat strikt noodzakelijk is. Ook hun kalveren komen zon der menselijke assistentie ter wereld. De koeien zor gen goed voor hun kalfjes. De kans is groot dat de kudde zich gedurende dit voorjaar heeft uitgebreid. De terreinbeheerder en de eigenaar van de koeien, dhr. Boon, volgen de verrich tingen van de koeien op de voet. Het huppelende koekalf is, samen met haar moeder en een tante, vanaf de weg goed te bekijken. Het aantal koeien zal zich de komende jaren langs natuurlijke weg uitbreiden, waarbij de belangen van runderen, wandelaars en de natuur niet uit het oog worden verloren. Het beheer is erop gericht de natuur in het gebied door middel van begrazing, binnen zekere marges, zo veel mogelijk de ruimte te geven. Dhr. F. Schenk is terreinbeheerder District Zuid van Het Zeeuwse Landschap. Schotse Hooglanders in de Oudelandsche Polder. Links de koe, rechts de stier. (Fred Schenk)

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2002 | | pagina 11