Littekens in Stavenisse I oen op 27 september 1509 de toenmalige Oudland- en Middellandpolders van Stavenisse verdronken, ging het rijmpje: "Als men Stavenisse sach declineren tot niet, sanck Zeelandt een soo harden Liet". Na pas negentig jaar werden de polders herbedijkt (1599) en geometrisch ingericht. Er is dus al vanaf het begin van de zeventiende eeuw een relatief grootschalig en open polderlandschap. Stavenisse ligt daardoor al vanaf het begin van de zeventiende eeuw in een relatief grootschalig en open polder landschap. In 1953 hadden doorbraken in de zeedijk van de Stavenissepolder dan ook direct catastrofale gevolgen voor het dorp. Door Andre Knuist De verschrikkelijke gevolgen van de ramp voor de bewoners van de Kerkstraat, (archief gem. Tholen) Op diverse plaatsen braken de dijken door. Een kort moment van daling van het waterpeil in de haven bleek achteraf gezien het gevolg van doorbraken elders. De doorbraken in de dijk van de Stavenisse polder hadden dramatische gevolgen. De afstand tot de Kerkstraat, iets meer dan anderhalve kilometer, kon ongehinderd door het water worden afgelegd doordat in de grootschalige Stavenissepolder binnendijken ont braken. In de Kerkstraat verdronken bijna tachtig men sen. Vermeldenswaard is het 'overlopen' van de Margarethapolder op de plaats van een verlaagde dijk- overgang aan het eind van de Stoofdijk. Een plaats waar mensen een veilige wijk dachten te vinden, maar waar er tweeënveertig verdronken. Na de ramp werden in het kader van de herverkaveling de wegen over de dijk heen gelegd zonder dijkverla- ging. Het water vanuit de haven kwam deels terecht in de oude 'Kamer' (kaart 1, A), een afgedamde kreek die overigens toen slechts als watergang fungeerde. Op kaart 1 zijn naast de genoemde doorbraken ook de andere doorbraken te zien. De Kerkstraat (toen nog Kerkweg) vóór de ramp. (ansichtkaart van D. Roozemond) Hetzelfde rijmpje is in zekere zin ook van toepassing op de ramp van '53. Ongeveer negen procent van de bevolking van Stavenisse verdronk. Het wegvallen van honderddrieënvijftig mensen heeft bij de bevolking diepe sporen getrokken. Gezien de dramatische gebeurtenissen in de rampnacht is het enigszins ver wonderlijk dat landschappelijk gezien de sporen nau welijks aanwezig zijn en alleen na nauwkeurig onder zoek opvallen. Dit artikel lijkt daarom te gaan over landschappelijke details, maar een indrukwekkend ver haal gaat erachter schuil. Rampnacht Het waterpeil steeg in de rampnacht tot boven de 4,5 meter +NAP waardoor de dijken overspoeld werden en aan de binnenkant afkalfden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2003 | | pagina 6