Oude ansichtkaart met een tekening van de kerk van Baarsdorp. (Uit: J. de Ruiter, Nisse en 's-Heer Abtskerke in oude ansichten, 1976) De kerkhofmuur van Baarsdorp, gezien vanaf de plaats van het vroegere slot. (Jan Karkdijk) Baarsdorp: opkomst en verval Als we de geschiedenis van Baarsdorp bekijken, vinden we in beide genoemde verklaringen een aanknopings punt voor het verval tot gehucht. Baarsdorp werd een aparte ambachtsheerlijkheid in 1271. Dat betekende dat zich in het reeds bestaande dorpje een ambachtsheer vestigde. Er werd spoedig een slot gebouwd. Of dat een geweldig kasteel is geweest of een imposant huis met een verdedigingstoren, weten we eigenlijk niet. Maar dat er op de grootste vliedberg die nu bij Baarsdorp ligt minstens een flinke verdedigingstoren heeft gestaan, behorend bij het huis van de ambachtsheer, is zeker. In deze vliedberg van Baarsdorp zijn bewoningsresten gevonden en ten noorden ervan zijn bij de aanleg van de A58 in de jaren zeventig de resten van een voor burcht vergraven en met het snelwegasfalt toegedekt. De oprichting van het slot betekende status en veiligheid en dat zal mensen hebben aangetrokken. In de eerste helft van de veertiende eeuw kwam er een stenen kerk gebouw te staan en kreeg Baarsdorp een windmolen. Op oude kaarten is te zien dat de windmolens een paar honderd meter ten oosten van het huidige dorp heeft gestaan. En al in de veertiende eeuw bezat Baarsdorp een eigen schout en schepenen en een eigen gerecht. In de vijftiende eeuw werd Baarsdorp een aparte parochie en de kerk met het altaar gewijd aan Maria was weke lijks in gebruik. Een paar honderd meter naar het noord oosten lag het Vrouweputje: een bron met genees krachtig water, die tot ver na de Middeleeuwen een bedevaartsoord voor Rooms-Katholieken uit de wijde omgeving is geweest. In de troebelen van de Opstand werd de kerk van Baarsdorp gespaard. Het gebouw werd niet vernield, maar kreeg wel al minder bezoekers. De Reformatie was een feit en veel Baarsdorpers bezochten de protestantse diensten in 's-Heer Arendskerke. Aan het einde van de zestiende eeuw, in 1579, vertrok de laatste pastoor en omdat Baarsdorp vanwege haar geringe ledental geen eigen predikant kreeg toegewezen, werd het kerkje bui ten gebruik gesteld. Het werd af en toe nog eens gebruikt voor trouw- of rouwdiensten. In de zeventiende eeuw kreeg de ontwikkeling van Baarsdorp de definitie ve nekslag: het slot werd niet meer onderhouden door de elders wonende eigenaars en verviel tot de nu nog resterende heuvel. In 1670 werd ook de molen afgebro ken. Het dorp telde toen ongeveer honderd inwoners. KERK VAN BAARSDORP GEBOUWO 1332 AFGEBROKEN 18B0

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2004 | | pagina 10