schoongemaakt. De vrouw die kwam schoonmaken werd
verliefd op een herder en is bij hem gebleven. Zij hebben
jaren op de Zomerkooi gewoond. Enkele keren per jaar
gingen ze naar de vaste wal. Meestal met Pasen, om in
de kerk hun "Pasen te gaan houden", ook met Kerstmis
en als het jaarmarkt was in Kieldrecht. Er werd beweerd,
dat de herder dan meestal terug naar Saeftinghe gedra
gen moest worden, omdat de jenever zo lekker geweest
was. Tijdens de watersnood is de Zuidschaapstal wegge
slagen. Hij lag aan de overkant tegen de dijk bij
Zandvliet. De Zomerkooi is echter blijven staan, vermoe
delijk omdat hij hoger stond.
Het was voor de herders hard labeur. Ze waren zeven
Februari 1963.
Tijdens deze strenge winter verbleven de her
ders ook in het schor. De geulen in Saeftinghe
en de Schelde waren toen één ijsmassa.
dagen in de week met de schapen in de weer. Vooral in
de lammerperiode was dit dag en nacht, 's Nachts moest
alles gebeuren met de stallantaarn. Tijdens het wachten
werden allerlei werkzaamheden uitgevoerd zoals het
scheren van de dieren, geultjes graven om het overtolli
ge water af te voeren en steeds maar werken aan de
dam naar de Noord. Met name bij hoge najaars- en
wintervloeden verdwenen soms hele stukken van de
dam. Er kwamen toen geen kranen aan te pas maar alles
moest met de hand gebeuren. Honderden kubieke
meters werden op deze manier verzet. De herders waren
een kei in weersvoorspellingen. Met een blik op de
maan en de neus in de wind wisten ze precies wat het
weer ging doen. Altijd waren ze met eb en vloed in de
weer. Dit was belangrijk omdat ze geen dieren mochten
verliezen. Van een getijdentabel hadden ze nog nooit
gehoord. Ik heb vaak van de herders moeten horen:
"Hoe kunnen ze nou het tij een jaar van te voren voor
spellen; die lui zijn gek!!!" Altijd waren ze bezig in weer
en wind. Je kon het vaak aan hun koppen zien.
Als het schor gemaaid was, werd het maaisel afgevoerd
naar een hogere plek, omdat anders gevaar bestond dat
het bij een hogere vloed ging drijven. Dan was de hele
wintervoorraad weg. Iedere herder had z'n eigen hon
denras. Je kon er de lelijkste bastaarden tegenkomen,
die, als je als buitenstaander even te dicht in de buurt
kwam, gelijk aan je broekspijp hingen. Sterke honden
waren het ook. Ik kan me nog herinneren dat de hond
Molly op haar achttiende nog een nest van zeventien
jongen wierp.
Dhr. J. Neve is medewerker externe betrekkingen regio Zuid.
Lezing
Dhr, van Dievoet zal op 11 maart a.s. in restaurant
Reynaertshof, Stationsplein 2/4 te Hulst een lezing met
diavoorstelling verzorgen. De dia's zijn een selectie uit
zijn eigen historische collectie. Deze bijzondere voorstel
ling begint om 19.30 uur. De entree is gratis.
Augustus 1977.
De oogst van het
gras in het schor.
Dit natte gras werd
opgeladen en naar
hogere delen
gebracht om het
daar te laten
drogen tot hooi.
