4
Zo zou
Waterdunen er
uit kunnen zien.
Marquanterre in
Noord-Frankrijk.
(Archief Zeeuws
Landschap)
Breskens moet op termijn versterkt worden om het
gebied in de toekomst ook bij een stijgende zeespie
gel voldoende veilig te houden. Bij voorkeur gebeurt
dit door landinwaartse versterking van de kuststrook,
door de aanleg van binnendijkse duinen. In het
gebiedsplan wordt er van uitgegaan dat er 330 hecta
re landbouwgrond omgezet moet worden voor de
versterking van de kust. Zo zijn er nog andere func
tieveranderingen van landbouwgrond voorzien in de
komende 15 jaar, de uitvoeringsperiode van het plan.
Uiteraard is een plan dat over zo'n lange periode
wordt uitgevoerd een plan op hoofdlijnen. Het plan
geeft in kaartbeelden daarom alleen maar schetsma
tig aan waar de zoekgebieden voor de verschillende
grondbestemmingen liggen. Dat geeft heel wat ruim
te voor een meer precieze invulling..,.
Aanknopingspunten
Als Stichting Het Zeeuwse Landschap hebben wij het
gebiedsplan natuurlijk ook bestudeerd en zijn tot de
conclusie gekomen dat er prachtige aanknopingspunten
liggen voor de uitvoering van een grootschalig natuur-
en recreatieproject, een project dat naadloos aansluit bij
de lijnen die in het gebiedsplan zijn uitgezet. Het plan is
Waterdunen gedoopt, naar het mysterieuze bewonings-
gebied dat eeuwen geleden op een eiland in de mon
ding van de Westerschelde lag, maar dat tot tweemaal
toe door de Noordzee is verzwolgen. Begin april is dit
plan gepresenteerd aan de gebiedscommissie, die verant
woordelijk is voor de opstelling en uitvoering van het
gebiedsplan.
Als voorbeeld voor de invulling van het plan is de
Marquenterre genomen, een natuurpark van 170 hectare
dat bij de Baai van de Somme in Noord-Frankrijk is aan
gelegd. Meren, ruigtes en duinen bepalen het beeld. Het
gebied is heel vogelrijk: er komen wel 300 soorten voor,
die door een uitgekiend netwerk van paden en observa
tiehutten van dichtbij kunnen worden gadegeslagen. Het
gebied is daarom erg in trek: jaarlijks bezoeken 120.000
recreanten het park. Om het gebied heen ligt een ring
van duinen en bossen als een natuurlijke buffer om het
park, waardoor het kerngebied een oase van rust is.
Iets dergelijks zou ook fantastisch passen in West-
Zeeuws-Vlaanderen. Een heel goede plek zou het gebied
in en rond de Oud-Breskenspolder kunnen zijn, westelijk
van Breskens. Daar komt een aantal elementen uit het
gebiedsplan samen. Ten eerste ligt er een aantal grote
recreatieparken in het gebied. Voor de kwaliteitsverbete
ring van die parken zijn extra hectares nodig, en volgens
de regels van het gebiedsplan moet dat gepaard gaan
met aanleg van publiekstoegankelijke natuur. Vandaar
dat er in het gebiedsplan landinwaarts van deze parken
een groot zoekgebied voor duinstruweel (recreatiena-
tuur) is opgenomen. Ten tweede moet ter plekke de kust
versterkt worden en ligt er daarom aan de zeezijde een
omvangrijk zoekgebied voor "binnendijkse duinen" die
de kust breder en robuuster moeten maken. En ten
derde is er daar al een natuurgebied van bijna 50 hecta
re gepland, dat ten behoeve van de natuurcompensatie
voor de laatste verdieping van de Westerschelde zal wor
den aangelegd, en dat verder uitgebreid zou kunnen
worden.
Invulling
In samenwerking met Grontmij heeft Het Zeeuwse
Landschap een globale invulling van het plan ontwik
keld. Min of meer in het midden van het gebied ligt de
natuurkern van meren, graslanden en struwelen, die
door een aantal uitlopers de recreatieparken dicht
nadert. De natuurkern van op zijn minst 100-150 hectare
is ingebed in een even omvangrijke omringende buffer
van recreatienatuur en voor de versterking van de kust
aangelegde duinen. In de natuurkern regeren de vogels!
Hier staan de natuurwaarden voorop, maar via een
padenstelsel en observatiehutten is het voor natuurlief
hebbers goed toegankelijk en kunnen er volop en van
Trekbaan voor vogels langs de kust van Zeeuws-
Vlaanderen en Walcheren. (Archief Zeeuws
Landschap)
