A fV) mm W v ,4. Braakmangebied tij dens het midden van de zestiende eeuw met de verdronken dorpen (Rijksarchief O ent, Kaarten en Plans, nr. 2644, foto A.BIewanus). ingrijpen veroorzaakt. Het eeuwenlange uitgraven van het veen had immers tot verlaging van de polders ten opzichte van het zeeniveau geleid. Sommige gebieden waren door de moernering zelfs onbruikbaar geworden voor de akkerbouw. Ook kozen enkele instellingen ervoor liever het gebied te verlaten dan voortdurend hoge dijklasten op te brengen. Om het hoofd te bieden aan de overstroming gelastte graaf Jan zonder Vrees dat er een lange weerdijk moest komen. In 1405 kwam deze er, deels nieuw en deels op een bestaand tracé. De dijk liep vanaf Bentille naar Boekhoute om vandaar in noordelijke richting om te buigen. De Graaf Jansdijk, ook wel Dijk van Artois genaamd, liep tot voorbij de plek waar later Hoek zou worden gesticht. Nog enkele stormrampen troffen de Braakman tijdens de vijftiende eeuw. Het water reikte intussen tegen de oude Graaf Jansdijk, die daarmee zijn nut bewees. sluis in de Gentse Vaart om zo naar Gent te varen. In het noordoosten van de Braakman werden de Willemskerke-, Kouden- en Lovenpolder bedijkt. Deze bestaan nog steeds. In het zuidoosten van de Braakman ontstonden de Capellepolder en de Philippinepolder. Laatstgenoemde polder zou de plaats worden van een nieuwe stad. Door grote tegenslagen is die stad er niet gekomen, want lange tijd is de Philippinepolder over stroomd geweest en daardoor ontbrak het het dorp aan de nodige potenties om uit te groeien tot stad. Aan de zuid- en westzijde van het Braakmangebied was ertegen 1500 intensief herdijkt. Zo kwamen de St. Lauwreins-, St. Christoffels- en St. Clemenspolder droog en was zelfs de heerlijkheid Watervliet ontstaan met daarin het gelijknamige dorp. Al deze polders werden bedijkt aan de noordzijde van de Graaf Jansdijk. IJzendijke bleef echter langere tijd onder water staan. Oorlogen en nieuwe bedijkingen In 1488 werd het Braakmangebied door een burgeroor log getroffen. De zeesluis in de Graaf Jansdijk bij Nieuwersluys, even ten noorden van het latere Philippine, werd toen gerepareerd, maar door arbeiders wegens oorlogsgevaar verlaten. Enkele stormen braken de broze werken en zo breidde de Braakman zich uit tot vlak bij Zelzate en Axel. Alle polders aan de west kant van Terneuzen verdwenen onder water. Vanuit menselijk oogpunt gezien was dit na 1404 de grootste ramp in het gebied. Pas in 1494 werd een nieuwe ring dijk gelegd. Deze 25 km lange dijk begon in Boekhoute en liep via Assenede richting Axel om ten slotte bij Terneuzen te eindigen. Minstens zeven dorpen verdron ken, alleen Willemskerke en Vremdijcke bleven voorlo pig nog bestaan. Het gat te Nieuwersluys werd voorlopig niet gedicht en schuurde uit tot een diepe vaarweg. Zestiende-eeuwse kaarten brengen de schorren van de oostelijke Braakman in beeld. Door de aanleg van het sluizencom- plex in de Landdijk bij het zogenaamde sas van de stad Gent ontstond Sas van Gent (1547). De zeeschepen kwamen door het gat van Nieuwersluys tot bij de zee De Tachtigjarige Oorlog bracht opnieuw grote verande ringen. In 1586 werd de Landdijk even ten westen van Axel doorgestoken en breidde de Braakman zich flink in oostelijke richting uit. Door deze overstromingen werd de schuring in het midden van de Braakman ver sterkt. Anderzijds werden schorren vanaf Hoek en Willemskerke bedijkt en ook die vanaf Sas van Gent naar Philippine. Lange tijd werden om strategische redenen tussen Axel en Sas van Gent geen schorren bedijkt. Pas in 1790 werden hier alle reeds hoog opge- slibde schorren bedijkt en na de aanleg van het kanaal van Gent naar Terneuzen versnelde het bedijken van de verdere Braakman. Aan de westzijde van de Braakman werd de stroomgeul tussen Biervliet en IJzendijke bedijkt. Tussen 1800 en 1952 ontstonden in het oostelij ke deel van de Braakman 23 nieuwe polders en aan de westzijde zeven. Afsluiting De finale afsluiting van de Braakman kwam in 1952 met het droogleggen van de Braakmanpolder. Het feit dat dit vlak voor de stormvloed van 1 februari 1953 is gebeurd, heeft het gebied een grote ramp bespaard.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2004 | | pagina 7