©®©[F ODDQ@Q <JJ(°M°)QD§g©
Langs het water, daar waar de hoogste vloeden reiken, wordt veel afval afgezet. Rommel
van menselijke oorsprong, zoals schoenen, flessen, gloeilampen en touw, maar ook natuur
lijk materiaal zoals losgeslagen wieren, afgestorven schorrenplanten en kadavers van vogels
en vissen. Dat alles raakt ook weer bedolven onder stuivend zand of door slib dat door het
zeewater wordt afgezet. Op het eerste gezicht zie ie er niets meer van. Maar er blijven wel
degelijk sporen achter, die zichtbaar worden in de plantengroei.
Chiel Jacobusse
De planten van de aanspoelselgor
del zijn de vloedmerkplanten, die
garen spinnen bij de overmaat aan
voedingsstoffen die vrijkomen bij het
verteren van het aanspoelsel.
Het maakt nogal wat uit of je
op de slibrijke bodem langs de
Westerschelde kijkt of op een
Noordzeestrand. Op schorren wordt
de plaats waar het vloedmerk terecht
komt in eerste instantie gedomineerd
door het schorrenkruid, een onop
vallende grijsgroene plant die ook
langs de dijkvoet wel te vinden is.
Daar heeft het schorrenkruid vaak
gezelschap van een massavegetatie
van spiesmelde en strandmelde, twee
leden van de meidefamilie, die bekend
staan als grootverbruikers als het om
voedingsstoffen gaat. Het zijn weinig
sierlijke planten die zo algemeen voor
komen dat ook doorgewinterde floris-
ten meestal niet warm lopen voor zo n
vloedmerkvegetatie. Maar in zandige
omgeving ligt dat heel anders. Daar
vinden we een groot aantal zeldzame
soorten, die niet zelden ook nog een
opvallende bloeiwijze hebben.
Het Zwin
Het Zwin, en dan met name het
Nederlandse deel, is één van de
mooiste gebieden als het om vloed
merkplanten gaat. Tussen de basalt
keien hebben zich fraaie planten
gevestigd als de zeevenkel met zijn
geelgroene bloeischermen. de zeekool
die met uitbundige trossen witte
bloemen al van verre opvalt en de
met fragiele gele bloemen bezette gele
hoornpapaver. De laatstgenoemde
is een familielid van de klaproos met
een even uitbundige kleurschakering.
10 ZeeuwsLandschap