Archief gemeente Sluis Aanval van de Fransen op 24-25 juni 1672. Gravure van C. Decker. De gravure geeft een goed eigentiids beeld van een vesting in Zeeuws- Vlaanderen. De Franse troe penmacht voor Aardenburg was c. 3500 manschappen groot, het aantal verdedi gers slechts c. 300. Sinds de negentiende eeuw staat de mislukte aanval bekend onder de naam 'De Berenning van Aardenburg'. De Berenning wordt om de 25 iaar feestelijk herdacht. van Frankrijks tegenstanders. Tijdens het Rampjaar 1672 werd bijvoorbeeld de vesting Aardenburg door een grote Franse troepenmacht aangevallen. De aanval werd afgeslagen door kor daat optreden van de verdedigers en slechte voorbereiding en een onhan dige tactiek van de Fransen. Einde zeventiende eeuw was de Republiek overgegaan op een ander verdedi gingssysteem. Regimenten werden niet meer versnipperd over een groot aantal vestingen en schansen, maar geconcentreerd in enkele grote garni zoenssteden. In Zeeuws-Vlaanderen waren dat Hulst, Sas van Gent en Sluis. De verdedigingswerken van deze steden werden op het einde van de zeventiende eeuw sterk uitgebreid en verbeterd. Eveneens verbeterd werden de inundatiemogelijkheden van het gebied tussen de drie steden. Daarbij werd gebruik gemaakt van landschappelijke hindernissen als kreken, geulen en andere waterlopen. Voorts werden inundatiesluizen aangelegd, die beveiligd werden door batterijen. Een bijzonder voorbeeld hiervan is de Passageulelinie, een brede waterloop, die parallel liep aan de grens en versterkt was met ver schillende kleinere werken. Omwille van een goede onderwaterzetting moesten op verschillende plaatsen dijken verdwijnen, terwijl er elders juist werden nieuwe dienden te wor den aangelegd. Een aantal oudere linieschansen bleef overigens in gebruik of werd speciaal hersteld. Het nieuwe systeem is door de mili taire ontwikkelingen in de eerste helft van de achttiende eeuw snel verou derd geraakt en heeft de opmars van Franse legers in 1747 en 1794 nauwe lijks kunnen vertragen. In de Franse tijd werd daarom overgegaan op een moderner verdedigingssysteem. Dit betekende het definitieve einde van de Staats-Spaanse linies. Militair erfgoed en cul tuurhistorisch kapitaal Ofschoon de meeste verdedigings werken van de linies zijn verdwenen, is een aanzienlijk aantal in het land schap nog steeds zichtbaar. Meerdere hebben een andere functie gekregen, zoals een boerderij of een landgoed. Van andere is niet meer te zien dan enig reliëf. Samen vormen ze een schat aan militair erfgoed, waarvan men de waarde steeds meer gaat inzien. Ze zijn niet alleen van histo risch. maar ook van landschappelijk en ecologisch belang. Sinds een paar jaar staan de linies weer volop in de belangstelling. Dooi de landelijke overheid zijn de Staats- Spaanse linies in de beleidsnota Belvedere aangemerkt als belangrijke dragers van de cultuurhistorische identiteit die speciale aandacht ver dienen. In opdracht van de provincie Zeeland verscheen in 2003 de studie Staats-Spaanse Linies. 'Valorisering van frontierland Zeeuwsch- Vlaanderen'. waarin onder andere suggesties gedaan voor hun behoud, herstel en ontsluiting. De nieuwe belangstelling voor dit bijzondere militaire erfgoed heeft geleid tot con crete nieuwe initiatieven, zoals van de zijde van de provincie Zeeland bij voorbeeld de voorgenomen gedeelte lijke reconstructie van de Olieschans bij Aardenburg en de landschap pelijke visualisering van de Linie van Communicatie tussen Hulst en Sas van Gent. De Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek onderzoekt momenteel op verzoek van de provincie Zeeland de moge lijkheid de Staats-Spaanse Linies op de Werelderfgoedlijst te plaatsen. Naar aanleiding van dit alles worden vooral in de gemeenten Hulst en Sluis plannen ontwikkeld om de res tanten van de verdedigingswerken in het landschap en rond de steden weer zichtbaar en beleefbaar te maken, waarbij overigens het ecologische belang niet veronachtzaamd wordt. De verwachting is dat het cultuurtoe risme in de grensregio hierdoor een forse en duurzame kwaliteitsimpuls krijgt. In de gemeente Sluis bijvoor beeld, ligt het accent op het vesting stadje IJzendijke. waar nog een vrij groot aantal overblijfselen zichtbaar is uit de tijd van de Staats-Spaanse linies. In de komendejaren wordt het karakter van de oude vesting versterkt. Een belangrijke plaats heeft het Streekmuseum dat volgend jaar wordt omgevormd tot een museum van de Staats-Spaanse linies. Dhr. A.C.J. Willeboordse is beleids medewerker cultuur van de gemeente Sluis. ZeeuwsLandschap 9

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2005 | | pagina 9