MSEW tÖGEI3 Het landgoed Ter Hooge is zwaar geschonden uit de oorlogsjaren 1940-M5 tevoorschijn gekomen zeker na de inundatie van 1944. De slakkenpopulatie heeft na deze aantasting letterlijk een nieuwe start moeten maken, want de voorgangers waren door het zout verdwenen. Nu, meer dan zestig jaar later, zal de slakkenstand misschien weer op peil zijn. Daarnaast is er de kans van nieuw opduikende soorten in onze slakkenfauna, want deze trage medeschepselen hebben hun sporen op dit gebied ruimschoots verdiend. Ter Hooge, Chiel Jacobusse Roelof Biil Wiingaardslakken langs een grazige wegberm. 10 ZeeuwsLandschap is meteen aangegeven dat slakken vooral goed zijn waar te nemen als het overdag vochtig blijft en het niet al te koud is. Dat slakken eten en gegeten worden zal niemand verbazen. Vogels en kleine zoogdieren zijn weg van slak ken. Insecten kunnen er ook wat van; ze kunnen als parasiet of als roofdier een eind maken aan het slakken- bestaan. Daar kan in dit kader niet uitgebreid op ingegaan worden; we noemen enkel de kenmerkende prooiresten van zanglijsters. Let in het bos maar eens op de vele kapotgeslagen slakkenhuisjes bij een boomstobbe of een steen, die we als lijstersmidse aanduiden. Enkele soorten Het landgoed Ter Hooge is in 2005 vluchtig geïnventariseerd in het kader van het Atlasproject Nederlandse Mollusken', dat het uit brengen van een verspreidingsatlas van slakkensoorten nastreeft. Dat De reden om de slakken van land goed Ter Hooge in het zonnetje te zetten, is de bedoeling kennis te maken met deze interessante dier- groep. Het bosgebied van Ter Hooge is onder andere goed bezet met slakken van wat grotere afmetingen, waardoor de bezoeker kan rekenen op een geslaagde ontmoeting. Slakkenmïlieu Ter Hooge De aanwezigheid van slakken op een plek is al snel te koppelen aan de aanwezigheid van voedsel en voldoende schuilmogelijkheden. Het landgoed heeft een slak het nodige te bieden, waarbij iedere soort weer zijn specifieke wensen heeft. Het bos en de waterkanten kennen een hoge luchtvochtigheid, waardoor het gevaar van te sterke uitdroging geminimaliseerd is. Het sappige loof van de kruiden in het voorjaar en de verterende plantenresten na de periode van groei en bloei vormen een gedekte tafel voor de slakken. Overigens zijn er onder de slakken ook alleseters en typische vleeseters, zodat het niet allemaal plantenkost is wat de klok slaat. Ook in iets anders dan plantenresten is voorzien. Dat kan uiteenlopen van een dode soort genoot tot een restant van een andere diersoort. Sommige slakkensoorten hebben het zelfs voorzien op levende slakken en ander grijpbaar bodem leven. In de graszode en op de bos- bodem is dat allemaal te vinden. In de bodem van Ter Hooge zit voldoende kalk, die de slakken via de voedselkringloop binnen krijgen voor de opbouw van hun huisje. Naaktslakken hoeven zich daarover minder te bekommeren, hoewel som mige nog een rudimentair inwendig schelpstuk hebben. De slakken schuilen onder stukken liggend hout, in dicht gewas en in holten in de bodem. Schuilen doen ze veelal overdag als de luchtvochtig heid te laag wordt, of 's winters voor een vorstvrije rustperiode. Daarmee

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Landschap | 2006 | | pagina 10