te krijgen in de Zeeuwse wateren.
In samenspraak met het Ministerie
van LNV en de Provincie Zeeland
werd besloten om vijf gerevalideerde
zeehonden uit de zeehondencrèche te
Pieterburen uit te zetten in de Delta.
In 1989 is in samenwerking met
de Provincie Zeeland en de zee
hondencrèche te Pieterburen een
vijftal zeehonden losgelaten in de
Oosterschelde. Men wilde weten of
de zeehonden zich hier konden hand
haven en waar ze verbleven. Het was
namelijk bekend dat er zich in de
Westerschelde wel enkele zeehonden
bevonden. Die lagen in de buurt van
de Zimmermangeul. Er was toen
nog geen sprake van geboortes in
de Westerschelde. Eindjaren tachtig
waren er in de gehele Delta, dus tus
sen de Maasvlakte en de Belgische
grens, nog geen twintig zeehonden
te vinden. Er werden wel steeds zee
honden gesignaleerd, maar van een
vaste groep of groepen was nog geen
sprake. Wel strandden er regelmatig
jonge zeehonden op de Zeeuwse
kust. Deze jonge zeehonden waren
afkomstig van de Engelse oostkust,
van het gebied The Wash, ongeveer
270 kilometer vanaf de Walcherse
kust richting Engeland. In twee
watergetijden konden de zeehonden
hier zijn. Dat was voor de zeehonden
geen probleem.
Door Lenie 't Hart van de zee
hondencrèche te Pieterburen was
ondertussen in de voorgaande jaren
een netwerk opgebouwd van vrij
willigers aan de Nederlandse en
Belgische kust. Ze hadden allemaal
wel contact met de zeehondencrèche
te Pieterburen. Deze vrijwilligers
waren bereid 0111 meldingen van
zeehonden na te gaan of om zieke
zeehonden weg te halen die gestrand
waren. Zo werd de aanwezigheid
van zeehonden steeds beter in beeld
gebracht en geregistreerd. Het
waren niet alleen vrijwilligers van
Jaar Voordelta Grevelingen Oosterschelde Westerschelde Veerse Meer
1993
8
9
6
-
1994
8
3
10
7
1995
3
15
13
1996
23
3
16
14
1
1997
63
2
19
14
1998
77
4
23
16
1999
45
4
21
20
2000
58
4
22
25
2001
69
4
30
33
2002
101
4
31
45
2003
85
4
20
45
1
2004
76
4
26+1
39+6
8f|
2005
216
3
25+2
42+5
2006
200
3
25+4
40+7
de zeehondencrèche die tellingen en
waarnemingen deden. De cijfers zijn
een mix van meerdere cijfers, uit ver
schillende bronnen.
Tellen
De Provincie Zeeland wilde over
cijfers kunnen beschikken, toen zij
in 1989 herstelde zeehonden ging
uitzetten in de Delta. Maar waar
laatje ze dan los? Waar konden ze
goed overleven? Wat waren vroeger
de foerageer- en leefgebieden van
de zeehonden? Na de afsluiting van
de Deltawateren is er immers veel
veranderd.
Om hierover informatie te krijgen,
werden en worden er tellingen
gehouden, tegenwoordig ook om te
kunnen achterhalen hoe het met de
zeehonden gaat. Rijkswaterstaat
geeft het RIKZ de opdracht om tel
lingen te verrichten naar niet alleen
zeehonden, maar ook zeevogels.
Dat gebeurt vanuit de lucht, elke
maand, met een éénmotorige Cessna
172. Al veel eerder, sinds eind
jaren zeventig, werd er regelmatig
gevlogen in de Voordelta, maar de
maandelijkse vluchten bestaan pas
sinds 1994. Het telgebied werd toen
uitgebreid met de Westerschelde en
Oosterschelde.
Omdat er elk jaar tellingen worden
gedaan en geregistreerd door het
RIKZ. kan een duidelijk beeld wor
den gevormd van de ontwikkeling
van de populatie zeehonden in de
Delta, ofwel het gebied tussen de
Nieuwe Waterweg en de Belgische
grens. Deze cijfers worden elk
jaar gepubliceerd in het rapport
Zeevogels en Zeezoogdieren.
Tabel: Ontwikkeling
van gewone zeehonden in
de Delta. In 1982 waren er
ongeveer 3 gewone zeehon
den in de Delta, in 1990 18.
Vanaf 2004 is waargenomen
dat er ionge zeehonden in
de Delta geboren zijn.
De aantallen daarvan
staan achter de
a .-
Zeehonden op dè
ooge graten in d^ïfiS
gg Westerschelde.
Chiel Jacobusse